tag:blogger.com,1999:blog-4367439329411119072024-03-08T07:01:52.746+01:00't HuismusjeHet leven van een moeder van vier kinderen die met beide benen op de grond staat. Over geloof, geldbesteding, keuzes maken en genieten op een verantwoordelijke manier.Realmamhttp://www.blogger.com/profile/13780561511848814372noreply@blogger.comBlogger82125tag:blogger.com,1999:blog-436743932941111907.post-76260797967171513082018-03-28T11:31:00.001+02:002018-03-28T11:31:28.278+02:00OneerlijkVanmorgen raakte ik met de kassière aan de praat. Het ging over aanbiedingen en korting die je kreeg over bonusartikelen. Toevallig had ik daar een aantal van in mijn karretje liggen. En ja, dat tikte nogal aan dit keer. Helemaal toevallig was het niet, want een aantal artikelen had ik daarom uitgezocht. Dingen die we ook gebruiken en ik zonder korting ook gekocht zou hebben, namelijk mijn guilty pleasure anijshagelslag, voor de kinderen gestampte muisjes en de grote flessen biologische diksap van AH eigen merk. Die blijven ook wel een tijdje goed in de voorraadkast, dus daar kunnen we voorlopig wel mee vooruit.<br />
<br />
Toen ik dus met de kassière in gesprek was begon de vrouw achter mij mee te praten. Het ging over haar pensioen, dat zou tot ze in de kist ligt hetzelfde blijven en niet verhoogd worden (haar eigen woorden). En dat vond ze niet eerlijk. Ook niet dat ze tot haar 66e had moeten doorwerken. En dat terwijl haar opa (twee generaties eerder dus) tot zijn 91e van zijn pensioen kon genieten zonder dat hij daarvoor ook maar een cent betaald had. Echt niet eerlijk! En dus kwam de korting bij haar ook echt wel goed uit en het leek bijna alsof ik mijn korting bij haar zou moeten doneren zodat zij wat meer pensioen zou hebben.<br />
<br />
Ik denk dat ik daarvoor dan te nuchter en te realistisch ben. Ik haalde mijn schouders op, op dit moment is dat zo geregeld, in de toekomst kan ik niet kijken, dus ik weet helemaal niet wat ons over 30 tot 40 jaar (of zou het nog langer zijn?) te wachten staat. En de opa van die vrouw heeft dan misschien nooit bijgedragen aan zijn pensioen, hij heeft wel de oorlog (zelfs 2) meegemaakt en alle narigheid van dien. Wat is eerlijk? We moeten het doen met wat we hebben in de tijd waarin wij leven. En klagen helpt daarbij niet. En al helemaal niet bij de kassa van de supermarkt met iemand die voor je staat.<br />
Er zijn meer dingen in het leven 'oneerlijk' dat zie ik ook wel en dat weet ik. Maar de kunst blijft om te roeien met de riemen die je zelf hebt, want hoe veel je ook kijkt, het gras van de buren is toch altijd groener. Vanmorgen had ik dan toevallig een aantal artikelen uit de bonus gekocht, er zijn vaak weken bij dat ik helemaal niets met korting koop. Gewoon omdat het kan en omdat het mag en omdat ik al die bonusartikelen helemaal niet nodig heb en nooit gebruik. Heel fijn, want uiteindelijk verkrijg ik daardoor de meeste korting op mijn boodschappen. Realmamhttp://www.blogger.com/profile/13780561511848814372noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-436743932941111907.post-79233162825600297032018-03-21T13:42:00.002+01:002018-03-21T13:42:56.308+01:00StemrechtNa een eerste griepronde volgde een tweede en een derde, maar hopelijk geen vierde. Drukte hier in huis met alle zieken. Gelukkig is nu alles weer een beetje rustig. Iedereen weer naar school en naar het werk en het 'normale' leven gaat weer zijn gangetje. Dus weer tijd voor een blogpraatje.<br />
<br />
Als huisvrouw (letterlijk? of figuurlijk?) hoor ik wel eens het grapje dat ik maar één recht heb, namelijk het aanrecht. En helaas voor alle flauwe grapjesmakers klopt dat toch niet, gelukkig heb ik ook nog een stemrecht. En dat is vandaag wel toepasbaar met de gemeenteraadverkiezingen en een referendum. En ja, ik ga stemmen (ook voor mijn man) en nee, ik heb nog niet echt een idee waarop. Vanmorgen heb ik de stemwijzer ingevuld waar ik wel iets wijzer van geworden ben, want ik kwam uit op de partij waar ik voorheen vaak op heb gestemd, maar bij de reacties van die partij op de stellingen ben ik eerder geneigd daar gillend voor weg te lopen. Ik houd wel van een goede inhoudelijke onderbouwing en helaas ontbrak die voor het grootste gedeelte. Het leek wel of de partij in 5 minuten een verklaring heeft gegeven om er maar zo gemakkelijk en snel mogelijk vanaf te zijn. Jammer, gemiste kans denk ik. Op landelijk niveau ben ik heel blij met deze partij, maar hier plaatselijk heb ik er op deze manier toch geen vertrouwen in. Van het beste alternatief ben ik ook nog niet overtuigd, dus ik twijfel nog even verder. Weten jullie het al? Of zijn jullie ook nog aan het twijfelen?<br />
<br />
Ik ga in elk geval niet stemmen op een willekeurige vrouw omdat vrouwen meer en beter vertegenwoordigd moeten zijn in de top. Dat vind ik nou echt een vorm van betutteling die van mij weer niet hoeft. En ja, dat zegt een huisvrouw die teert op het salaris van haar man ;) Maar wellicht daarover een andere keer een uitgebreider verhaal :)Realmamhttp://www.blogger.com/profile/13780561511848814372noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-436743932941111907.post-57173572920847753732018-02-15T09:00:00.000+01:002018-02-15T09:00:20.803+01:00Goede raad is voorraadZo'n 10 jaar geleden belden we een gezin op zaterdagavond op of het uitkwam dat we zondag op kraambezoek kwamen. Dat was goed en de dag erna kregen we zelfgemaakte appeltaart bij de koffie. Wauw! Ze hadden inmiddels hun vierde of vijfde kindje gekregen en de moeder vertelde zo tussen neus en lippen door dat ze gewoon even een appeltaartje gemaakt had toen wij belden. Dat zag ik mijzelf niet doen. Ik had in de eerste plaats geen appels in huis, in de tweede plaats geen goed recept en ik vermoed dat ik toen totaal geen idee had wat voor ingrediënten ik nodig zou hebben, behalve een pak van koopmans voor appeltaart en die had ik uiteraard vrijwel nooit in huis, of het moest al voor een verjaardag zijn.<br />
<br />
Maar... ik ging het wel proberen, waarschijnlijk aangestoken door deze ervaring bakte ik af en toe een appeltaart. Achterop het pak stond precies hoe het moest en hoe lang dat zou duren. Die eerste keer viel dat vies tegen. Voordat ik de appels in stukjes gesneden had was de tijd (incl. de oventijd) al lang verstreken en toen moest de rest nog.<br />
Ik kom niet uit een kook- en bakfamilie. Met een combimagnetron die zelfs de pepernoten nog deed verbranden (in mijn beleving) werd er zelden iets zelf gebakken. Ovenmaaltijden aten we sowieso nooit. Meestal kregen we de Hollandse pot voorgeschoteld afgewisseld met zondag soep en een keer macaroni of bami en nasi. Gewoon met een pakje en zakje, hoe moeilijk wil je het maken. En met die bagage ging ik mijn studententijd in en eigenlijk ook weer uit.<br />
<br />
Pas toen we een paar kinderen hadden en ik me ging verdiepen in besparen en bezuinigen las ik ook veel over ingrediënten die overal in zitten. Dat te veel suiker en te veel zout niet goed voor je is, dat is wel algemeen bekend en dat deze ingrediënten vrijwel overal in zitten, daar kwam ik al snel achter. En toen ging bij mij de knop om: ik wilde niet meer koken met zakjes en pakjes. Als anderen dat konden, dan kon ik dat toch zeker ook! En ja, dat kan ik. Heel af en toe gebruik ik nog wel een pakje voor een saus en bouillonblokjes gebruik ik ook zeker. Maar voor de rest doe ik het zonder en dat bevalt me heel erg goed.<br />
<br />
En wat ik niet voor mogelijk had gehouden: Ik vind het nog leuk ook! Ik vind het leuk om te experimenteren met ingrediënten (wel op basis van bestaande recepten) mijn kruidenvoorraad is meer dan verdubbeld en ik gebruik ze ook nog! En we eten veel afwisselender, ook al heb ik echt wel een paar favoriete gerechten die regelmatig langskomen en daarbij heb ik ook wel rekening te houden met de rest van ons gezin. <br /><br />Een ander voordeel vind ik dat mijn voorraadkast leger heb. In plaats van allemaal pakjes en zakjes voor alle mogelijke maaltijden (die je dan vooral en veel in de aanbieding koopt en daardoor heel veel ruimte innemen) heb ik nu een paar standaard ingrediënten en heel veel kruiden. Dat neemt veel minder ruimte in en vrijwel altijd kan ik op het laatste moment beslissen wat we gaan eten, afhankelijk van de groenten die ik in huis heb.<br />
<br />
En zo maakte ik gisteren uit de voorraad die ik had: een appeltaart! Een nieuw probeersel met room erin. Maar alle ingrediënten had ik in huis en de taart stond binnen een half uur in de oven. En toen flitsten mijn gedachten toch even 10 jaar terug. Nu draai ik mijn hand er niet meer voor om. Ik geniet ervan om te bakken en het hele gezin smult van mijn bakkunsten. Ja, daar wil ik de komende tijd wel tijd voor vrijmaken!Realmamhttp://www.blogger.com/profile/13780561511848814372noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-436743932941111907.post-46417391780233115162018-02-14T09:00:00.000+01:002018-02-14T09:00:00.208+01:00Hypotheek aflossen?Gisteren schreef ik al even over ons dilemma. Wat doe je met je spaargeld? Helemaal nu je op een spaarrekening vrijwel geen rente krijgt is dat een vraag die veel mensen bezig houdt. Beleggen is voor ons momenteel geen optie, omdat we niet weten wat we de komende jaren gaan doen. Met name de verhuisoptie speelt toch wel af en toe door ons hoofd en dan is geld waar je gewoon zonder moeite bij kunt toch wel erg handig.<br />
Iets aflossen van onze hypotheek vind ik ook nog altijd wel een aanlokkelijk idee. We hebben voor een deel een aflossingsvrije hypotheek met een rente die veel hoger is dan de huidige hypotheekrente. Dat schuurt een beetje. Met nog zo'n 3 jaar te gaan voor onze rentevaste periode afloopt onderzocht ik de mogelijkheden om toch al een beetje te kunnen profiteren van de lage hypotheekrente van dit moment. Bij onze hypotheekverstrekker kon ik een aanvraag indienen voor het afkopen of het middelen van onze huidige rente. Voor ons was het al snel duidelijk dat het middelen van de rente niet zo'n heel fijne optie was. Je betaalt dan een lager bedrag aan rente, maar tegelijk komen er maandelijkse kosten bij die er niet om liegen en waardoor je uiteindelijk na 3 jaar maar een paar 100 euro erop verdient. Natuurlijk is dat beter iets dan niets, maar van een echt groot voordeel is geen sprake.<br />
<br />
De mogelijkheid tot afkoop was voor ons een stuk interessanter. Het grote nadeel is dan dat je een fikse boete betaalt aan de bank. Je hebt dan wel echt een stuk lagere maandlasten, waardoor je na zo'n 26 maanden het geld van de boete terug hebt en dan nog 10 maanden 'winst' kunt maken door de lagere rente in verhouding tot wat me nu betalen. Maar stel dat we over 2 jaar zouden gaan verhuizen, dan hebben we er nog helemaal niet van geprofiteerd. Dus dat voelde eigenlijk ook niet zo heel goed. Ook niet om zo'n grote boete te betalen aan de bank. Dan zou ik liever gaan aflossen en daardoor de maandlasten verlagen. Maar dat aflossen is ook nog maar de vraag of we dat momenteel willen.<br />
<br />
En toen kwam ik erachter dat er nog een optie bestaat. Namelijk dat je kosteloos voor 10% van je totale hypotheek de rente kunt verlagen (die 10% is gebaseerd op het bedrag wat je jaarlijks boetevrij kunt aflossen) 10% van de totale hypotheek betekent in ons geval zo'n 22% van het aflossingsvrije gedeelte van de hypotheek. Enige voorwaarde is dat we dit jaar niets meer mogen aflossen, maar dat waren we eigenlijk toch niet van plan en anders bewaren we dat bedrag maar tot 1 januari.<br />
Deze optie hebben we met beide handen aangegrepen en dat gaat ons ruim 35 euro per maand schelen. Meteen vanaf de eerste maand, zonder dat we de bank spekken met een flink geldbedrag.<br />
Als dit helemaal rond is ga ik voor het resterende deel van de aflossingsvrije hypotheek weer een aanvraag doen voor afkoop en middeling. Inmiddels is er weer een aantal maanden verstreken, waardoor de looptijd van onze huidige hypotheek al een stukje kleiner is geworden, maar is het deel waarover we de rente nog willen verlagen ook kleiner geworden. Ik hoop dat dat resulteert in een stuk lagere boete, waardoor het misschien voor ons wel interessant is om dat aanbod dan aan te nemen. En anders kunnen we overwegen om in januari nogmaals 10% van de hypotheek om te zetten naar een lagere rente.<br />
<br />
Over deze derde optie heb ik nog nergens gelezen, maar is zeker interessant voor mensen die geen geld (ervoor over) hebben om een boete te betalen en niet aflossen op de hypotheek, maar toch willen profiteren van een lagere rente en dus lagere maandlasten.<br />
<br />
Hebben jullie wel eens geprobeerd om door aflossen of door andere mogelijkheden om lagere lasten te krijgen voor je hypotheek?Realmamhttp://www.blogger.com/profile/13780561511848814372noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-436743932941111907.post-40311873807370979302018-02-13T09:00:00.000+01:002018-02-13T09:00:04.842+01:00Hypotheek aflossenDit is niet het eerste blogje wat gaat over het aflossen van je hypotheek. Momenteel zijn er veel blogs over het aflossen van je hypotheek en misschien zal ik er in de toekomst wat vaker over gaan schrijven. Dit is de eerste keer dat ik over dit onderwerp schrijf. En eerlijk gezegd doen wij er momenteel niet aan. Toch... het onderwerp intrigeert mij. Je huis aflossen en hypotheekvrij leven, dat lijkt me heerlijk. Geen maandelijkse lasten meer die je moet afdragen aan de bank. Elke maand dus geld overhouden wat je dus aan andere dingen kunt besteden.<br />
<br />
Er bestaat alleen één maar. Je moet geld over hebben om dat in je hypotheek te kunnen stoppen. En dat geld moet je op korte termijn niet ergens anders voor nodig hebben.<br />
Toen we gingen trouwen begonnen we nou niet bepaald met een financieel schone lei. Een studieschuld, een schuld bij de belastingdienst van een huurtoeslag die we in het verleden onterecht hadden gekregen en we stonden rood. We hadden het aanbod van de bank dat we zo'n 20.000 euro rood mochten staan op onze betaalrekening met beide handen aangegrepen. 20.000 euro!!!! Echt, dat we die mogelijkheid kregen vind ik nu bezien erg bizar, maar dat we dat klakkeloos aanvaarden vind ik misschien nog wel vreemder. Ik kan me niet herinneren dat we 5 cijfers achter elkaar rood stonden, maar dat we toch wel een behoorlijke tijd geen zwarte cijfers op de bank hadden staan, dat weet ik nog wel. Zorgen maken deden we niet. We konden met gemak alle rekeningen betalen en hielden nog geld over (lees: we konden nog meer geld uitgeven tot we 20.000 euro rood zouden staan). We leefden niet heel erg luxe, we letten wel op onze uitgaven, maar een stijgende lijn om eruit te komen was er niet. En nog erger we vonden dat helemaal niet erg.<br />
<br />
Toen kochten we een huis. En ja, dat kon zonder eigen geld en met schulden, we mochten alleen voor het krijgen van de hypotheek geen 20.000 euro meer rood staan, maar 7.000. Dat was gelukkig geen probleem, maar toen ging de knop wel om. Van de roodstand maakten we een doorlopend krediet met een veel lagere rente, die we binnen no time hadden afgelost. Tegelijk verdween de schuld bij de belastingdienst en konden we bouwen aan een eigen spaarrekening. Noodzaak om meteen de studieschuld versneld af te lossen zagen we niet en eigenlijk nog steeds niet. Met zo'n extreem lage rente heeft dat volgens mij alleen maar zin als je van plan bent te verhuizen en die schuld in één keer kunt aflossen.<br />
Inmiddels hebben we een mooie buffer opgebouwd. Waarmee we in één klap de studieschuld zouden kunnen aflossen. Waarmee we ook een stuk hypotheek zouden kunnen aflossen, maar waarmee we ook zouden kunnen sparen voor de kosten van een verhuizing en het inrichten van een volgend huis wanneer we de wens om toch een keer te gaan verhuizen kunnen verwezenlijken.<br />
<br />
Dilemma dus.... Welke keus zouden jullie maken en waarom?Realmamhttp://www.blogger.com/profile/13780561511848814372noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-436743932941111907.post-15602367655062769752018-02-12T10:41:00.000+01:002018-02-12T10:41:01.486+01:00TijdsverdelingEn hier is weer eens een schrijven van mijn hand. Ik vind schrijven leuk en heb ook regelmatig meer dan goede ideeën, maar om er dan toch even echt rustig voor te gaan zetten is net weer een stapje verder. Momenteel ben ik bezig met het lezen van een boek over tijd. Hoe deel je je tijd in, waar besteed je veel tijd aan en waar minder. Waar zou je meer tijd in willen stoppen of juist minder?<br />
Dat zijn interessante vragen. Tegenwoordig lijkt iedereen het altijd druk te hebben. Druk met werk, met kinderen, met hobby's of met sporten... En eerlijk gezegd doe ik daar zelf ook aan mee. Voor mijn gevoel heb ik voor sommige dingen te weinig tijd. Maar als ik eerlijk ben, dan weet ik ook dat ik voor sommige dingen te weinig tijd maak.<br />
<br />
Neem nu het bloggen. Zo'n 6 jaar geleden ben ik fanatiek gaan bloggen. Met name over geldzaken, omdat mij dat op dat moment heel erg bezig hield. We hadden het goed, maar in financieel opzicht hoefde er maar een klein ding te gebeuren of we zouden toch wel wat geldzorgen erbij hebben. Het bloggen erover zorgde ervoor dat ik scherp bleef en mogelijkheden bleef onderzoeken om toch wat financiële zekerheden veilig te stellen. De blogjes van mijn hand bleven maar komen zonder moeite, maar op een gegeven moment begon het te knagen. Geldzaken zijn belangrijk, zeker. Maar daar draait het niet om in dit leven. En om daar zo de focus op te houden is de kans groot dat je belangrijkere dingen minder aandacht schenkt. Helemaal als christen voelde ik me daar toch niet zo goed bij. Daar kwam bij dat het financieel beter ging en het minder nodig was om extreem op de kleintjes te gaan letten. Maar met het vervallen van de noodzaak erover te bloggen lijkt het ook alsof ik er geen tijd meer voor heb. Onzin natuurlijk, want ik heb er best tijd voor, ik maak er alleen geen tijd meer voor.<br />
<br />
De laatste tijd ben ik mij gaan focussen op het huishouden. Ik ben geen geboren huishoudster. Orde zit niet in mijn systeem ingebakken en structuur nog minder. Dat is niet erg, als er maar wel dingen gedaan worden. Of door mij, of door mijn man, of door een externe hulp. Toch wel een klein beetje belangrijk in een gezin met 5 kinderen. En aangezien ik na de geboorte van onze jongste me weer helemaal fit voelde, besloot ik dat de tijd van chaos en ongestructureerdheid maar een keer over moest zijn. Dat zou het voor iedereen fijner en leefbaarder maken. Ik heb me er bijna letterlijk zo'n beetje ingestort en dat ging eigenlijk best goed. Er kwam iets van structuur en meer logica, waardoor het nu bijna op rolletjes loopt. Heerlijk!<br />
<br />
Maar... soms ben ik zoveel bezig met huishoudelijke dingen dat ik me schuldig voel omdat ik dan onze kinderen weer minder aandacht geef. Daar zou ik ook meer tijd in moeten stoppen. En persoonlijke ontwikkeling en ontspanning moet ik ook niet vergeten.<br />
Het toverwoord is balans. Wat is een goede balans tussen al deze dingen? Hoe verdeel ik mijn tijd daartussen, zonder iets tekort te doen? De komende tijd wil ik me daar toch wat meer in verdiepen. Welke keuzes maak ik, welke dingen vind ik belangrijk genoeg om daar tijd in te stoppen en welke juist niet? <br />
<br />
Zijn jullie tevreden met hoe je de tijd verdeelt? Of zijn er zaken waar je eigenlijk wel meer tijd in mag stoppen, maar dat niet doet (of denkt dat je daar geen tijd voor hebt?)Realmamhttp://www.blogger.com/profile/13780561511848814372noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-436743932941111907.post-28564828072746354152017-12-14T09:51:00.004+01:002017-12-14T09:51:52.593+01:00(koop)zegelsIk koop al heel lang koopzegels, ik geloof dat ik dat al deed als student, terwijl ik toen zelfs af en toe rood stond. Op papier is dat tenminste wel slimmer, want met koopzegels haal je vele malen meer rendement op dan wat je moet betalen aan roodstand op je betaalrekening. Mits je wel genoeg boodschappen doet en koopzegels koopt uiteraard, maar met twee volle AH boekjes per jaar ben je er al.<br />
<br />
Huh? Dat klopt toch niet, want je krijgt toch maar 6% rente op zo'n boekje? Dat hoor ik heel erg vaak. Maar de rente die je krijgt op zo'n boekje is niet te vergelijken met een jaarlijkse rente die je op je spaarrekening krijgt.<br />
Als je op 1 januari 49 euro op je spaarrekening zet, dan krijg je bij een rente van 0,5% (het is triest ja) 25 cent rente aan het eind van het jaar.<br />
Zet je op 1 januari 49 euro opzij voor koopzegels (van de AH, dat is de enige winkel waar ik dan mee bekend ben) en je levert op 31 maart een vol boekje in, krijg je 3 euro. Diezelfde 49 euro gebruik je dan vanaf 1 april om weer koopzegels te kopen en op 1 juli heb je dan maar liefst 6 euro. Bij 4 volle boekjes in een jaar levert je dat dus 12 euro op. Dan heeft die 49 euro maar liefst bijna 25% rente gehad. Investeren in een zegelboekje levert dus echt veel meer rendement op dan investeren in je spaarrekening.<br />
<br />
Maar (haha die maar is er altijd) daar zitten wel wat voorwaarden aan verbonden.<br />
- koop je in een heel jaar wel 4 boekjes vol koopzegels, maar lever je ze alle 4 pas eind van het jaar in, dan is je rendement veel kleiner, want dan is je inleg geen 49 euro, maar 196 en krijg je idd 6% rente<br />
- ben je slordig en 'vergeet' je de koopzegels weleens bij de kassa, of was je ze per ongeluk mee in je broekzak, of raak je ze kwijt, of gebruiken je kinderen ze als knutselstickers of of of, dan gaat het uiteraard ook niet op<br />
- je kunt ook telkens maar maximaal 49 euro investeren. Meer kan wel, maar dat levert geen extra rendement op, je krijgt ook geen rente op rente. Dus snel rijk zul je er niet van worden (helaas ;) ).<br />
<br />
Dus: In tegenstelling tot zaken als <a href="https://www.euroclix.nl/index?SRef=aLvxt2E3GG4StDQJ" target="_blank">Euroclix</a> waar je eigenlijk zo lang mogelijk moet doorsparen om meer rendement te krijgen moet je bij koopzegelboekjes zo snel mogelijk je geld innen, dat levert het het meeste rendement op.Realmamhttp://www.blogger.com/profile/13780561511848814372noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-436743932941111907.post-30538497491012227272017-10-04T09:00:00.000+02:002017-10-04T09:00:23.678+02:00Postzegels en goede doelenKomend jaar worden de postzegels weer duurder. Weer. Ja, want blijkbaar zijn de posttarieven nog te laag om kaartjes en dergelijke te versturen. 83 cent moet je volgend jaar betalen om een kaartje te kunnen versturen. Maar gelukkig bestaan er nu postzegels zonder waarde-aanduiding. Dus hebben we het met elkaar minder door dat postzegels zo veel duurder aan het worden zijn, maar kun je ook postzegels in het voren kopen. Voor 1 januari gekocht, betaal je minder en kun je daarna ook gewoon gebruiken zonder bij te betalen.<br />
<br />
En misschien is het maar goed dat we dat weten, want deze week worden er weer kinderpostzegels verkocht. Dan betaal je het tarief van een normale postzegel met een extra gift per postzegel voor een goed doel. En nee, dat er met het geld van de kinderpostzegels abortussen worden gesponsord is niet waar, ook al deden dat soort geruchten wel de ronde onlangs. Waar dat geld dan wel naar toe gaat is mij niet helemaal duidelijk, dat is vast na te lezen op hun website, maar wie doet dat nog? <br />
Ik houd er niet zo van om producten te kopen met een hogere prijs omdat het voor een goed doel is. Dan geef ik liever gewoon een bedrag aan een goed doel. Voor iets wat ik op kan eten maak ik nog weleens een uitzondering... ;)<br />
<br />
Over postzegels gesproken... Bij de stichting Woord en Daad kun je ook postzegels kopen/bestellen. Deze zegels zijn niet duurder dan de 'normale' postzegels, maar hiermee steun je wel de stichting. Kijk, dat vind ik dan wel weer een mooie actie, welke je kunt vinden op <a href="https://www.woordendaad.nl/doe-mee/producten/postzegels" target="_blank">www.woordendaad.nl/doe-mee/producten/postzegels</a> <br />
<br />Realmamhttp://www.blogger.com/profile/13780561511848814372noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-436743932941111907.post-1985351199082086922017-10-03T14:14:00.002+02:002017-10-03T14:14:34.306+02:00Ont-spullenOntspullen... het lijkt wel een modewoord en ook ik heb er weleens over geschreven dat we willen ontspullen. Want aan spullen geen gebrek hier. We hebben gewoon Veel. Te. Veel spullen. We wonen niet zo heel erg groot, ook al hebben we genoeg ruimte voor ons allemaal. Maar de ruimte die we hebben wordt voornamelijk bevolkt door spullen en van de hoeveelheid spullen, daar wilden we vanaf.<br />
<br />
Want spullen hebben aandacht nodig anders eten ze stof (en dat gebeurt ook echt genoeg, geloof me) tegelijk staan spullen vaak in de weg, een kast vol spullen klinkt best mooi, maar als je die kast schoon wilt maken, dan staan al die spullen in de weg. En dus verplaats je wat spullen, maar ook dat bevredigt niet.<br />
<br />
En dus gingen we maar ontspullen. En daarbij kan ik jullie wel één ding vertellen: een vijfde kindje krijgen helpt daar totaal niet bij. Ineens hebben we al die grote dingen (autostoeltje, wieg, ledikantje, wipstoeltje, babybadje, box) weer nodig. Dat leverde wel weer ruimte op, op zolder, maar in de rest van het huis werd het voller. In onze gang staan nu een buggy en een kinderwagen en soms ook nog de maxicosi, als we de ruimte in de auto nodig hebben. En nu hebben we een ruime hal, maar die kan ook vol zijn. Ik had voor mezelf bedacht dat er wel een opbergrek kon staan voor de laarzen en schoenen en dergelijke, maar dat is nu weer op de lange baan geschoven, vol is gewoon vol. Met wel als gevolg dat die laarzen en schoenen bij gebrek aan een bijkeuken nu af en toe door de hele hal te vinden zijn. Zie je me al zitten met mijn handen in het haar?<br />
<br />
Een pasgeboren kindje neemt helemaal niets mee als het geboren wordt. Gelukkig maar. In de veronderstelling dat iedereen wel weet dat we genoeg, echt genoeg spullen hebben wilde ik als cadeautip op het geboortekaartje wel iets zetten als geld voor een goed doel, of een maaltijd voor ons hele gezin. Uiteindelijk hebben we dat niet gedaan en misschien is dat wel goed ook, want we kregen een bak macaroni, die door de oudste twee met een luide 'Ieuw!!!' werd ontvangen. Man en ik hebben er heerlijk van gesmuld (twee keer vanwege eetweigeren door de andere kinderen) en stiekem vond ik dat het leukste cadeau wat we kregen ;-). Nu zijn onze kinderen goede eters, alleen met pasta- en rijstgerechten doe je ze niet zo'n plezier, ze zijn meer van een hollandse pot zeg maar.... Dus ben ik achteraf wel blij dat we toch maar geen eten hebben gevraagd.<br />
Geen eten dus, maar we kregen weer: spullen. boekjes, rammelaars, knuffels (daar hebben we echt nog niet genoeg van, echt niet (! ;-)) en geen van onze kinderen maalt erom) kleertjes (smaken verschillen en maten ook, nee, zomerkleertjes voor straks in de winter is echt echt echt niet handig). *zucht* En het leukste is als de mensen ook voor alle grote broer en zussen ook nog een cadeautje meenemen. Want... Die hebben vast nog niet genoeg speelgoed. Nee. Echt niet.<br />
<br />
We pakken dus blij de cadeautjes uit en zeggen netjes dankjewel om vervolgens ons hoofd te gaan breken waar we de gekregen spullen kunnen gaan bergen.<br />
<br />
Ontspullen dus. Ooit komt de tijd dat dat kan. Dat er minder inkomt dan eruit gaat qua spullen dan. Wat geld betreft is het beter andersom. Ooit... Je moet positief blijven, toch?Realmamhttp://www.blogger.com/profile/13780561511848814372noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-436743932941111907.post-85090429047074193002017-09-20T11:51:00.000+02:002017-09-20T11:51:03.311+02:00UpdateIk log weer een keer in op mijn blog en ik zie dat het inmiddels
alweer een jaar geleden is dat ik hier heb geschreven. Een jaar?? Dat is
ook veel te lang. Ja, dat vind ik ook. En dus een kleine update van ons
leven hier.<br />
<br />
De belangrijkste reden om niet meer te
schrijven is mijn nieuwe telefoon. Ja ja eindelijk heb ik een nieuwe
telefoon, waar ik veel dingen mee kan doen. Het grootste voordeel is dat
ik daardoor minder achter de laptop zit (veel minder), maar op een
telefoon blogjes schrijven is helemaal niet handig en dus bleef het
bloggen er een beetje bij. Blogjes van anderen lezen heb ik wel heel
veel gedaan, maar het reageren bleef erbij (sorry).<br />
De tweede
reden is mijn hobby: haken. Het afgelopen jaar heb ik heel vaak een
haaknaald in handen gehad en haken en typen/schrijven, dat gaat gewoon
niet tegelijk. En aangezien ik meestal één ding maar in mijn focus heb
schoot het bloggen erbij in.<br />
En is er dan helemaal niets gebeurd
het afgelopen jaar? Jazeker wel! Ik werd zwanger en ben inmiddels ook al
bevallen van een vijfde kindje. Een prachtig mooi en lief meisje, wat
er tegelijk ook voor zorgde dat ik mijn handen nu echt wel vol heb. (hoe
doen andere ouders van grote gezinnen dat toch ;-)???) Uiteindelijk
hebben we wel weer redelijk onze draai gevonden inmiddels en gelukkig
hebben we de draagdoek waardoor klein ukje heerlijk kan pitten en ik
tussendoor ook andere dingen kan doen (zoals dit blogje typen). Maar een
dreumes die hier ronddrentelt erbij die ook graag aandacht wil en het
huishouden die ook regelmatig om aandacht schreeuwt is het af en toe wel
wat jongleren.<br />
<br />
Het is mijn bedoeling om hier toch zo
af en toe weer wat te schrijven, want schrijven vind ik ook leuk en daar
zou ik meer tijd voor vrij moeten maken (vind ik dan weer, leuke
hobby's moet je in ere houden toch?). Ik ben benieuwd :)Realmamhttp://www.blogger.com/profile/13780561511848814372noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-436743932941111907.post-75737634113448671112016-07-20T16:36:00.002+02:002016-07-20T16:36:39.204+02:00Heet heter heetstTijd voor ramen en deuren en gordijnen en alles dicht. En wachten tot het afgekoeld is. 's Avonds heerlijk buiten zitten en zolang de muggen dan maar wegblijven vind ik het wel prima zo!<br />
<br />
Natuurlijk kan een lekkere ijskoffie daarbij niet ontbreken. Helemaal niet moeilijk om te maken. Het kost alleen even wat tijd om de koffie te laten afkoelen. Daarom mijn favoriete recept voor zomers weer (naast een koude pastasalade uiteraard):<br />
<br />
Zet sterke koffie (ik doe altijd twee keer zoveel koffie als normaal voor de hoeveelheid water). Laat dit afkoelen en breng het op smaak met suiker. Normaal doe ik nooit suiker door de koffie, maar in een ijskoffie doe ik wel een ruime halve eetlepel suiker. Nee, ik had ook niet gezegd dat het een supergezond recept zou zijn :)<br />
<br />
Vul een groot glas voor de helft met de koude koffie met suiker en vul het geheel aan met melk. Vervolgens doe je er een bolletje (of 2) roomijs bovenop en om het af te maken strooi je er wat cacaopoeder door. Heerlijk met een toefje slagroom, maar zonder is het ook heerlijk. Ik ben niet zo van de ijsklontjes, maar uiteraard kun je die naar smaak toevoegen.<br />
Rietje erin, drink/eet smakelijk!Realmamhttp://www.blogger.com/profile/13780561511848814372noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-436743932941111907.post-47801283703804495942016-07-19T12:14:00.000+02:002016-07-19T12:14:54.794+02:00De wereld staat in brand<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://img04.deviantart.net/7739/i/2014/036/e/1/sof_aacute__by_ekhi_guinea-d756999.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://img04.deviantart.net/7739/i/2014/036/e/1/sof_aacute__by_ekhi_guinea-d756999.jpg" height="235" width="320" /></a></div>
<br />
Zo voelt het soms. Wij vanuit de luxe van een betrekkelijk veilige land, met een dak boven ons hoofd (en wat voor dak) met een kast vol kleren (en wat voor kleren) met een koelkast en diepvries vol eten zien het journaal of andere nieuwsprogramma's, luisteren naar de radio, lezen de krant en kijken naar de chaos en de ellende in de wereld. Aanslagen hier, moordpartijen daar, oorlog in dat land en honger daar, epidemie zus en ernstige ziekte zo. Je kunt er hele bladzijden aan wijden en boeken over schrijven en dat wordt ook gedaan, maar oplossen kunnen we het niet. Is er ergens vrede gesloten dan laait ergens anders weer een vuurtje op.<br />
<br />
En we kijken er nauwelijks meer van op. Het lijkt wel alsof we afgestompt zijn. Zolang het niet al te dichtbij komt liggen we er ook niet wakker van. Hooguit liggen we wakker van de angst dat het een keer wel dichtbij komt. Dat we zelf moeten vluchten met onze (kleine) kinderen. Dat we familie of vrienden moeten begraven omdat ze omgekomen zijn door een aanslag.<br />
<br />
Ik weet dat dat een reële angst is, het kan een keer gebeuren. Maar tegelijk weet ik dat ik niet bang hoef te zijn. Ik weet dat God voor ons zorgt. En wat er ook gebeuren zal, wat we ook verliezen aan bezittingen of gezondheid of mensen om ons heen, God laat ons niet los. En ons hart en ziel zijn veilig bij Hem. Misschien klinkt dit wel heel zweverig. Een God die je niet kunt zien, die ook geen einde lijkt te maken aan alle ellende en oorlogen in de wereld, die telkens nieuwe mensen laat opstaan die er nog meer ellende van maken. Waarom zou je op zo'n God vertrouwen? Omdat Hij dat wil. Hij heeft de hemel en aarde gemaakt en Hij is de God van het leven en zorgt er toch weer elke dag voor dat de zon op komt en de planten en bomen groeien. Dat er kinderen geboren worden en dat er af en toe regen valt waardoor de planten ook kunnen groeien.<br />
<br />
Natuurlijk, daar is geloof voor nodig. Geloof in God, terwijl de wereld in brand blijft staan. En waar zo op het oog God niets aan doet. Maar komt dat ook niet omdat er zo weinig mensen geloven en op die God vertrouwen? Als we het met elkaar proberen op te lossen als mensen onderling (of het denken op te lossen) dan komt er vaak alleen maar meer ellende van. Maar God heeft al iets gedaan. Hij heeft zo'n 2000 jaar geleden zijn Zoon Jezus naar de aarde gestuurd. En Jezus heeft de dood overwonnen aan het kruis. En door Zijn opstanding hoeven wij niet meer bang te zijn voor de dood. We zien daar momenteel niet zo heel veel van, maar in ons eigen leven ervaren we wel dat God voor ons zorgt. Juist de periode van ziekte tijdens mijn zwangerschap en de periode daarna hebben we gemerkt dat het niet altijd gemakkelijk was, maar dat juist in de kleine dingen God voor ons zorgt.<br />
En als juist in de onbetekenende dingen God al de hand heeft, zou hij dan de grote dingen in ons leven en in de wereld dan zomaar laten gaan?<br />
Uiteindelijk vervliegt ons leven hier op aarde toch. Wie kan ons 100 jaar na onze dood nog herinneren? En wat hebben we dan nog aan alle dingen die we hier hadden of deden? Gelukkig hebben we zicht op een beter leven na de dood. Zouden we dat niet hebben, wat heeft dan het hele leven nog voor zin?Realmamhttp://www.blogger.com/profile/13780561511848814372noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-436743932941111907.post-25478499735205166722016-07-15T09:00:00.000+02:002016-07-15T09:00:23.323+02:00JufSoms ben ik blij dat ik geen juf ben. En gisteren was één van die dagen. Al bij aankomst op het plein zag ik van allerlei cadeautjes die kinderen meenemen voor hun juf. Heel aardig en attent om de juf of meester een afscheidscadeautje te geven. Zelf heb ik helemaal niets met cadeautjes en misschien dat ik daarom me ook moeilijk kan voorstellen dat er mensen zijn die juist wel van cadeautjes houden. In elk geval zag ik al twee identieke bloemengieters 'rondlopen' waarop zoiets stond als 'bedankt dat u me liet groeien'. Die spreuk is natuurlijk wel aardig, maar stel nu dat de juf 3 van die gieters krijgt en volgend jaar weer.... Wat moet ze ermee? Of bosjes bloemen, ook al zo leuk, maar vlak voor de vakantie, waarbij de leerkrachten waarschijnlijk ook niet 6 weken lang blijven thuis zitten denk ik nou niet dat het een heel praktisch cadeau is.<br />
En dan heb je nog een categorie frutsels, waar ik echt niet blij van zou worden. Ik zou hooguit blij worden van een leuk kaartje of tekening, die kan je als aandenken nog een keer ergens inplakken. Het gaat toch om het gebaar? Het lijkt wel alsof kinderen (en ouders) elkaar moeten overtreffen in leukheid en aardigheid.<br />
<br />
Ben ik negatief? Misschien wel, maar eigenlijk ben ik ook wel vrij praktisch ingesteld. Nee, ik ben blij dat ik deze dagen niet thuis kom met een stapel (on)dingen! En ik hoop dat al die leerkrachten de attenties toch maar wel kunnen waarderen.Realmamhttp://www.blogger.com/profile/13780561511848814372noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-436743932941111907.post-9009913824244264782016-07-14T09:00:00.000+02:002016-07-14T09:00:14.040+02:00Nog eventjes...Vandaag is de laatste schooldag van ons kroost. En ik ben blij, deze laatste paar weken zijn er zoveel dingetjes die nog gedaan moeten worden. De structuur en het ritme is op school compleet verdwenen. Deze laatste week is wat dat betreft helemaal erg, met veel spelen en laatste feestjes. Natuurlijk is het wel erg leuk allemaal, maar toch ook wel vermoeiend.<br />
<br />
Qua weer moeten we nog wel een beetje in de stemming komen. Dinsdag was het hier een mooie dag en haalde ik twee wasjes droog van de lijn. Gisteren besloot ik toch maar geen wasje buiten te hangen met het oog op de lucht. En even later viel het al met bakken uit de hemel. Gelukkig begon daarna toch het zonnetje weer heerlijk te schijnen. En daardoor werd ik behoorlijk optimistisch toen ik de kinderen van school zou halen. Lekker zomers gekleed en op slippers. Gelukkig griste ik op het laatste moment nog een grote paraplu mee, met die dikke bui nog in mijn achterhoofd. We waren net op school toen het begon te sputteren en we waren net op weg terug toen het begon te plenzen. En met die korte beentjes erbij kun je op 500 meter behoorlijk nat worden. Koud en doornat kwamen we thuis. Gelukkig had ik mijn paraplu meegenomen en had ik baby op de rug geknoopt. Dat scheelt een kletsnatte kinderwagen in de gang. Toch één van de grootste voordelen van je kindje dragen vind ik dan. Naast dat je je handen vrij hebt en overal kunt komen ondanks trappen en dergelijke.<br />
<br />
Nee, dat weer mag van mij nog wel een beetje in vakantiestemming komen en ik heb zo maar het idee dat ik met die wens niet de enige ben...Realmamhttp://www.blogger.com/profile/13780561511848814372noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-436743932941111907.post-72373148929348741222016-07-13T09:00:00.000+02:002016-07-13T09:00:13.859+02:00Goed voorbeeld...Goed voorbeeld doet goed volgen. Dat weten we allemaal. Laatst kwam ik een prachtig gedicht tegen. Ik heb geen idee van wie het is, maar wilde het toch delen met jullie:<br />
<br />
<i><span style="font-size: small;"><span style="color: #191919; font-family: "Cherry Cream Soda"; line-height: 18px; text-align: center;">Toen je dacht dat ik niet keek,</span><br style="color: #191919; font-family: "Cherry Cream Soda"; line-height: 18px; text-align: center;" /><span style="color: #191919; font-family: "Cherry Cream Soda"; line-height: 18px; text-align: center;">zag ik hoe jij mijn eerste schilderij aan de koelkast hing,</span><br style="color: #191919; font-family: "Cherry Cream Soda"; line-height: 18px; text-align: center;" /><span style="color: #191919; font-family: "Cherry Cream Soda"; line-height: 18px; text-align: center;">en wilde ik er meteen nog een maken.</span><br style="color: #191919; font-family: "Cherry Cream Soda"; line-height: 18px; text-align: center;" /><br style="color: #191919; font-family: "Cherry Cream Soda"; line-height: 18px; text-align: center;" /><span style="color: #191919; font-family: "Cherry Cream Soda"; line-height: 18px; text-align: center;">Toen je dacht dat ik niet keek,</span><br style="color: #191919; font-family: "Cherry Cream Soda"; line-height: 18px; text-align: center;" /><span style="color: #191919; font-family: "Cherry Cream Soda"; line-height: 18px; text-align: center;">zag ik dat je een zwerfkat te eten gaf,</span><br style="color: #191919; font-family: "Cherry Cream Soda"; line-height: 18px; text-align: center;" /><span style="color: #191919; font-family: "Cherry Cream Soda"; line-height: 18px; text-align: center;">en leerde ik dat het goed was om lief te zijn voor de dieren.</span><br style="color: #191919; font-family: "Cherry Cream Soda"; line-height: 18px; text-align: center;" /><br style="color: #191919; font-family: "Cherry Cream Soda"; line-height: 18px; text-align: center;" /><span style="color: #191919; font-family: "Cherry Cream Soda"; line-height: 18px; text-align: center;">Toen je dacht dat ik niet keek,</span><br style="color: #191919; font-family: "Cherry Cream Soda"; line-height: 18px; text-align: center;" /><span style="color: #191919; font-family: "Cherry Cream Soda"; line-height: 18px; text-align: center;">zag ik hoe jij mijn lievelingstaart voor me bakte,</span><br style="color: #191919; font-family: "Cherry Cream Soda"; line-height: 18px; text-align: center;" /><span style="color: #191919; font-family: "Cherry Cream Soda"; line-height: 18px; text-align: center;">en ontdekte ik hoe bijzonder juist de kleine dingen in het leven kunnen zijn. </span><br style="color: #191919; font-family: "Cherry Cream Soda"; line-height: 18px; text-align: center;" /><br style="color: #191919; font-family: "Cherry Cream Soda"; line-height: 18px; text-align: center;" /><span style="color: #191919; font-family: "Cherry Cream Soda"; line-height: 18px; text-align: center;">Toen je dacht dat ik niet keek,</span><br style="color: #191919; font-family: "Cherry Cream Soda"; line-height: 18px; text-align: center;" /><span style="color: #191919; font-family: "Cherry Cream Soda"; line-height: 18px; text-align: center;">hoorde ik je een gebed uitspreken<br />en wist ik dat er een God was met wie ik altijd kon praten.</span><br style="color: #191919; font-family: "Cherry Cream Soda"; line-height: 18px; text-align: center;" /><span style="color: #191919; font-family: Times New Roman;">Ik leerde op Hem te vertrouwen</span><br style="color: #191919; font-family: "Cherry Cream Soda"; line-height: 18px; text-align: center;" /><br style="color: #191919; font-family: "Cherry Cream Soda"; line-height: 18px; text-align: center;" /><span style="color: #191919; font-family: "Cherry Cream Soda"; line-height: 18px; text-align: center;">Toen je dacht dat ik niet keek,</span><br style="color: #191919; font-family: "Cherry Cream Soda"; line-height: 18px; text-align: center;" /><span style="color: #191919; font-family: "Cherry Cream Soda"; line-height: 18px; text-align: center;">voelde ik hoe je me goede nacht kuste,</span><br style="color: #191919; font-family: "Cherry Cream Soda"; line-height: 18px; text-align: center;" /><span style="color: #191919; font-family: "Cherry Cream Soda"; line-height: 18px; text-align: center;">en voelde me geliefd.</span><br style="color: #191919; font-family: "Cherry Cream Soda"; line-height: 18px; text-align: center;" /><br style="color: #191919; font-family: "Cherry Cream Soda"; line-height: 18px; text-align: center;" /><span style="color: #191919; font-family: "Cherry Cream Soda"; line-height: 18px; text-align: center;">Toen je dacht dat ik niet keek,</span><br style="color: #191919; font-family: "Cherry Cream Soda"; line-height: 18px; text-align: center;" /><span style="color: #191919; font-family: "Cherry Cream Soda"; line-height: 18px; text-align: center;">zag ik dat je eten klaarmaakte en het naar een zieke vriend bracht,<br />en leerde ik dat we allemaal voor elkaar moeten zorgen.<br /><br />Toen je dacht dat ik niet keek,<br />zag ik dat je tijd en geld gaf om mensen te helpen die niets hadden<br />en leerde ik dat zij die wat hebben, moeten geven aan hen die niets hebben.<br /><br />Toen je dacht dat ik niet keek,<br />zag ik dat je zorg droeg voor ons huis en iedereen die er woonde,<br />en leerde ik dat we zorg moeten dragen voor wat ons gegeven is.<br /></span><span style="color: #191919; font-family: "Cherry Cream Soda"; line-height: 18px; text-align: center;">Toen je dacht dat ik niet keek,<br />zag ik tranen uit je ogen komen en leerde ik dat dingen soms pijn doen,<br />maar dat je best mag huilen.</span><br style="color: #191919; font-family: "Cherry Cream Soda"; line-height: 18px; text-align: center;" /><span style="color: #191919; font-family: "Cherry Cream Soda"; line-height: 18px; text-align: center;">Toen je dacht dat ik niet keek,<br />zag ik hoeveel je van me hield en wilde ik alles uit mezelf halen wat erin zat.<br /><br />Toen ik dacht dat ik niet keek,</span><span style="color: #191919; font-family: "Cherry Cream Soda"; line-height: 18px; text-align: center;">leerde ik bijna alle levenslessen die ik nodig heb<br />om later een goed en productief mens te worden.</span><br style="color: #191919; font-family: "Cherry Cream Soda"; line-height: 18px; text-align: center;" /><br style="color: #191919; font-family: "Cherry Cream Soda"; line-height: 18px; text-align: center;" /><span style="color: #191919; font-family: "Cherry Cream Soda"; line-height: 18px; text-align: center;">Toen je dacht dat ik niet keek,</span><br style="color: #191919; font-family: "Cherry Cream Soda"; line-height: 18px; text-align: center;" /><span style="color: #191919; font-family: "Cherry Cream Soda"; line-height: 18px; text-align: center;">keek ik naar je en wilde ik zeggen: 'Bedankt voor alle dingen die ik zag toen je dacht dat ik niet keek.'</span></span></i><br />
<br />
<span style="color: #191919; font-family: 'Cherry Cream Soda'; font-size: 13px; line-height: 18px; text-align: center;"><span style="font-size: small;"> Voordoen is zo belangrijk. Wat je doet, heeft meer impact dan wat je zegt. Maar het maakt het wel een stuk lastiger. Op je woorden letten is zoveel gemakkelijker dan op je gedrag letten. Geen woorden maar daden. Dat dacht ik laatst ook toen ik in de bakkerij stond en een vrouw voor mij haar zoontje van een jaar of 2 tot vier keer toe verbeterde om de bakker niet met jij aan te spreken, maar met u. De bakker maakte er totaal geen probleem van, maar de vrouw wel. Vervolgens wilde ze pinnen, maar ging er iets mis en toen zei de vrouw een behoorlijk grof woord, wat ik zeker niet uit de mond van een kind zou accepteren. Ik denk dat een kind van die 5 minuten eerder geleerd heeft om groffe woorden te gebruiken als iets niet gaat zoals het moet, dan om een volwassene met u aan te spreken. </span></span><br />
<span style="color: #191919; font-family: 'Cherry Cream Soda'; font-size: 13px; line-height: 18px; text-align: center;"><span style="font-size: small;">Ik verbeter mijn kinderen niet als het niet dringend nodig is. Dat is beter voor de sfeer en ze leren meer als ik het gewoon consequent op een goede manier voordoe. Of is dat te gemakkelijk gedacht?</span></span>Realmamhttp://www.blogger.com/profile/13780561511848814372noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-436743932941111907.post-91740703689351494742016-07-12T09:00:00.000+02:002016-07-12T09:00:23.527+02:00ToekomstplannenAf en toe maken we plannen. Plannen voor de toekomst. We hebben nog een paar dromen die momenteel nog vaag zijn, maar waar we binnenkort toch meer mee gaan doen. Maar alles staat nu op losse schroeven en het is ook helemaal niet duidelijk of het überhaupt gaat lukken. Dus op dit moment kan ik nog niet veel concreter zijn.<br />
Het enige punt van aandacht is dat we wel iets meer geld moeten hebben om toch het een en ander te kunnen gaan realiseren. Nu hebben we wel een potje, maar iets extra's zou geen overbodige luxe zijn. Met het weer op de rails zetten van mijn blog, bedacht ik me ook dat ik een account had bij <a href="https://www.euroclix.nl/index?SRef=aLvxt2E3GG4StDQJ" target="_blank">Euroclix</a>. Dit is een online spaarprogramma, waarbij je punten kunt sparen (clix) die je op een gegeven moment kunt inwisselen voor geld. Dit wordt op je rekening gestort. Je kunt clix krijgen door mails te lezen, maar ook door mee te doen aan onderzoeken. Dit vind ik erg leuk om te doen en dat is ook de reden waarom ik lid ben geworden. Ook kun je bij een aantal bekende webwinkels clix sparen als je daar wat koopt. Met name bij wat duurdere dingen, zoals een vakantie boeken, is dat best wel leuk. Als je lid wordt via mijn linkje (<a href="https://www.euroclix.nl/index?SRef=aLvxt2E3GG4StDQJ" target="_blank">Euroclix</a>) dan krijg je zelf een aantal clix en ik ook, dus alvast bedankt!<br />
Snel gaat dat uiteraard niet, anders zou ik nu al schatrijk zijn. Maar ik heb verschillende programma's geprobeerd en ik heb het idee dat het hier toch net iets sneller en beter gaat dan bij de andere programma's.<br />
<br />
Misschien denk je nu dat ik veel te moeilijk doe en heb je zelf nog een tip om op een laagdrempelige manier (in elk geval te combineren met huishouden en gezin) wat bij te verdienen. Dan hoor ik dat graag!Realmamhttp://www.blogger.com/profile/13780561511848814372noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-436743932941111907.post-83216473686314841972016-07-11T09:00:00.000+02:002016-07-11T09:00:03.228+02:00OntspullenOntspullen klinkt goed. Minimaliseren op de inhoud van je huis, dat is momenteel een hype en ik denk dat veel mensen daar bewust of onbewust aan meedoen. De één vanwege concrete verhuisplannen, de ander vanwege het milieu en het toenemende besef dat je niet alles nodig hebt wat je kunt krijgen. En weer een ander vanwege rust in huis en dus meer rust en ruimte in je hoofd.<br />
<br />
Afstand doen van spullen. Dat klinkt niet al te moeilijk. Zolang die spullen niet van mij of van één van mijn huisgenoten zijn heb ik daar helemaal geen moeite mee. Shoppen is niet echt mijn hobby en voor de leuk zomaar dingen kopen dat doe ik eigenlijk nooit, zelfs gratis spullen neem ik zelden meer aan. Ook dat mensen zo lyrisch zijn over de kringloop dat snap ik bijna nooit, ik zie er meestal alleen maar spullen liggen waar ik helemaal niets mee kan. En zoek ik een keer iets concreets dan ligt dat er niet.<br />
Maar al die spullen die ik nooit zou kopen op een rommelmarkt of kringloop of in de winkel, die komen op de een of andere manier, via een verjaardag of een cadeautje of gratis bij iets toch zomaar in ons huis. En als het in ons huis is dan zit ik er mee in mijn maag. Want wat doe je met een prulletje wat een week geleden meegebracht werd en waar kindjelief helemaal blij mee was? Als het één dingetje was, dan was het niet zo moeilijk. Maar ondertussen is het een berg geworden (in mijn hoofd dan) en wat doe je daarmee? Nog afgezien van de mogelijk verdrietige kinderen omdat ze een deel van hun spullen missen, voelt het niet goed om zomaar redelijk goede spullen ergens te dumpen. En ja, dan ben ik van mening dat iedereen dezelfde mening zal hebben en dat niemand zit te wachten op onze spullen.<br />
<br />
Maar... binnenkort hebben we vakantie en dan gaan we met de bezem erdoor. Gewoon flink opruimen en vooral dingen wegdoen. Ik ben heel benieuwd of dat gaat lukken en wat het resultaat zal zijn.Realmamhttp://www.blogger.com/profile/13780561511848814372noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-436743932941111907.post-48198775586871896042016-07-09T09:25:00.000+02:002016-07-09T09:25:01.270+02:00WasmachineperikelenZo'n anderhalf jaar geleden kochten we een nieuwe wasmachine een Samsung Eco bubble. Ideaal, geen lekkages meer en de was komt er vrijwel altijd schoon uit, ook niet onbelangrijk. Het enige minpuntje is dat de programma's net allemaal wat langer duren. Daar staat tegenover dat deze machine groter is en zuiniger, zowel in watergebruik als in energiegebruik. En dat vind ik toch net even wat belangrijker.<br />
<br />
Maar... die tijd begint wel een beetje een dingetje te worden. Want de machine geeft ook aan hoelang een programma duurt en hoelang de resterende tijd nog is. Heel fijn om te weten, maar die tijd klopt niet. Een programma duurt steevast langer dan wat aangegeven is. En het lijkt er op dat de programma's steeds langer duren. Onze wasmachine staat op zolder en heel precies weet ik het dus niet, maar het is wel irritant om naar boven te gaan om de was op te hangen en hij is dan nog niet klaar. Met name bij de luierwas vind ik het erg vervelend. Want eerst doe ik een apart spoelprogramma, wat 19 minuten moet duren, maar die is pas na een dik half uur klaar. Vervolgens doe ik een babywas met voorprogramma, welke 2 uur en 14 minuten zou moeten duren en dat duurt zeker 3 hele uren. Waardoor ik met enige regelmaat 's avonds om 23 uur nog een wasje sta op te hangen. Niet de ideale situatie. Ik heb wat gegoogeld, maar dit probleem kan ik niet vinden en ook niet de oplossing. Misschien heeft één van jullie ook een soortgelijke ervaring of een oplossing? En anders waag ik er volgende week maar een telefoontje aan.<br />
<br />
Gisteren had ik ineens een heel ander probleem. Toen ik de was wilde ophangen bleek deze voor een deel rozerood gekleurd door een rode broek. Die had ik er beter niet bij kunnen doen, maar het was geen nieuwe en had ik al vaker gewassen (toen wel met dezelfde kleuren). Aangezien soms internet mijn beste vriend is, zocht ik meteen een oplossing om de kleren nog te redden. Ik liet ze nat en deed ze in een emmer water met wat melk. Daarna waste ik het nogmaals met een speciaal kleurendoekje en.... het was nog net zo rozerood gekleurd als voor die tijd :( Dat was balen.<br />
De bijna te kleine sokjes van babydochter vond ik niet zo heel erg. Het pyjamaatje van dochterlief twee had ook al zijn beste tijd gehad, maar een net nieuwe (en niet zo heel goedkope) rok van mijzelf, dat vind ik wel heel erg vervelend. Het is mij nooit eerder overkomen en geloof me, ik denk niet dat het me snel nog eens zal overkomen.... Jullie wel? Ik ga maar eens een poging wagen om iets vergoed te krijgen van de verzekering. Het is toch jammer als je een aantal goede kledingstukken om zo'n onvoorzichtigheid moet wegdoen.Realmamhttp://www.blogger.com/profile/13780561511848814372noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-436743932941111907.post-43058720926155487512016-07-08T11:49:00.000+02:002016-07-08T11:49:15.374+02:00Hoe is het met ...'t Huismusje?<br />
Ik ben nog steeds een huismusje. En het gaat goed hier met ons. De vervelende zwangerschapsperikelen heb ik alweer een tijd achter mij gelaten en ook het ontzwangeren gaat de goede kant op. Ik zou best aan sport mogen doen, maar dat is een dingetje.... Stiekem vind ik het veel te snel gaan, want baby is bijna geen baby meer. Maar elke dag probeer ik er bewust van te genieten.<br />
<br />
Die tijd... dat is ook wel een dingetje. Alles gaat veel te snel. Er zitten veel te weinig uren in een dag en ook in een nacht. Zo heb ik alweer een paar maanden niet geblogd. Terwijl ik toch regelmatig dacht: dat is voer voor een blogje. Maar dan kwam het er toch niet van. Een tijdlang heeft bloggen mijn focus gehad en dan komt het er wel van, maar als het even uit mijn gedachten is, dan is het ook maar zo weer een tijdje verder. Wat daarbij ook niet hielp is dat ik bloglovin van mijn telefoon moest gooien. Dan mis je ineens weer alle updates van andere bloggers, welke ik toch leuk vind om bij te houden en te lezen.<br />
<br />
Waar lag mijn focus dan? Het heeft eerst een tijdje gelegen bij het huishouden. Ik was dolblij dat ik zelf weer een aantal dingen kon doen en deed dat ook. In combinatie met een baby en veel afspraakjes tussendoor had ik mijn handen vol. Daarna heeft haken een tijdje mijn focus gehad. Een poncho en twee babydekentjes hebben het levenslicht gezien. En wat nog belangrijker is, ik maakte ze af. Daarna was ik een tijdje in de ban van een computerspelletje. En dat is niet zo handig, want ik kwam verder nergens meer aan toe. Onzin natuurlijk, want er moet echt wel het een en ander gebeuren.<br />
<br />
Mijn grootste opdracht de komende tijd is om mijn leven zo in te delen dat ik tijd en ruimte heb voor alle dingen die ik wil doen. Het huishouden op de rit houden, af en toe een blogje schrijven, een spelletje doen en een nieuw haakproject starten. Onlangs heb ik met oudste dochter wol uitgekozen, ik mag er eentje voor haar gaan maken :-). Tussendoor worden het dan kinderen van en naar school en zwemles brengen en halen, boodschappen doen, dokter- en tandartsbezoekjes en dat soort ongein. Met een baby wordt het net even wat meer onvoorspelbaar, daar ben ik al wel weer achter.<br />
Het is een leuke uitdaging en door daarover te bloggen als uitlaatklep hoop ik dat het iets gemakkelijker wordt om het ook uit te voeren.<br />
<br />
Doordat ik niet buitenshuis werk, moet dat te doen zijn toch? Of probeer ik toch weer te veel hooi op mijn vork te nemen?Realmamhttp://www.blogger.com/profile/13780561511848814372noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-436743932941111907.post-81066158518411318152016-02-26T13:41:00.002+01:002016-02-26T13:41:24.739+01:00Geld moet rollenDure februarimaand wordt dit zeg. Volgens nu.nl kost een schrikkeldag zo'n 13 euro per gezin meer. Dat zal best, meestal is februari toch wel echt goedkoper dan de andere maanden, maar echt wakker ga ik daar niet van liggen. Die 13 euro dat zal best, de rekening van de tandarts viel een stuk hoger uit. Met de hele familie naar de tandarts, met foto's, gaatjes, schoonmaken, kies trekken, etc wordt je sowieso niet blij, maar de rekening achteraf valt ook altijd weer tegen. Gelukkig zijn de kinderen daarvoor verzekerd en gelukkig had ik voor mijzelf een aanvullende tandartsverzekering afgesloten.<br />
Helaas is het verzekerde bedrag alweer ruim overschreden en niet fijn dat het grootste deel van het jaar nog moet komen. Gelukkig hebben we een mooi zorg-potje, die we daarvoor kunnen aanspreken. En we zijn er de komende tijd ook maar weer mooi vanaf!<br />
<br />
Verder viel afgelopen week de brief voor de gemeentebelastingen in de bus. Ook dat is jaarlijks weer zo'n mooie rekening. Gelukkig weet je het van tevoren, maar toch blijft het een fiks bedrag. Ondanks alle stijgende huizenprijzen in het nieuws is onze WOZ waarde voor het vijfde jaar op rij naar beneden bijgesteld. Soortgelijke huizen hier in de buurt gaan voor veel meer weg en momenteel zijn ze binnen een paar maanden verkocht, dus ik lig er niet wakker van. Bijzonder blijft het wel en waarop ze die waarde baseren is mij ook een raadsel. Het leidt in elk geval tot lagere belastingen, ook al komen we onder de streep wel weer iets duurder uit dan vorig jaar. Daar zit een stijgende lijn in, 5 jaar terug betaalden we 90 euro minder.<br />
<br />
En dan had ik ook nog bijna een parkeerboete opgelopen. Ik had even geparkeerd bij de bakker, waar ik altijd bestel en aangezien het verder lopen was naar de parkeerautomaat dan naar de bakker (helemaal met kinderen) durfde ik het wel even aan. Toen ik weer buiten kwam stond er net een parkeerwachter bij onze auto met het apparaatje in de aanslag. Gelukkig kon ik mij eronder uit praten, maar de volgende keer zal ik toch braaf maar weer een kaartje kopen voor 5 minuten.<br />
<br />
Is februari voor jullie dit jaar ook een dure/duurdere maand? Of valt dat toch mee?Realmamhttp://www.blogger.com/profile/13780561511848814372noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-436743932941111907.post-23170694445886258592016-02-24T20:01:00.001+01:002016-02-24T20:01:42.357+01:00Drukte en nasiOei, dat is alweer een tijd geleden, dat krijg je als je voor je gevoel af en toe je eigen benen voorbij loopt. Dit en dan dat en dan dit weer, ik snap niet dat ik tijdens mijn zwangerschap tijden energieloos op de bank kon zitten, zonder ook maar één stap buiten de deur. Eigenlijk snap ik dat ook wel, ik had veel hulp en man deed meer. Bovendien heb ik veel dingen daardoor uitgesteld die nu allemaal gedaan moeten worden. Dokter, tandarts, school, speelafspraakjes en daarbij komt nu het consultatiebureau erbij en de fysio en en en... Nou ja, ik vind het eigenlijk ook wel weer leuk om nodig en bezig te zijn. En met een veeleisende baby ben je sowieso veel meer bezig. Alleen maar even een boodschapje doen, kost wat meer planning en geregel en zelfs dan wil baby net drinken of een schone luier of of of.<br />
<br />
Maar nu liggen alle kinderen lekker op bed (voor zolang dat duurt) en man is weg, dus even me-tijd met de beentjes omhoog. Tijd voor een blogje. En inspiratie haalde ik uit het eten van vanavond. Want ik kook al jaren zonder zakjes en pakjes, maar de eerste tijd vond ik het best lastig. Met name om vervangend eten te gaan maken, we waren zo gewend aan de etenswaren uit de supermarkt en experimenteren met eten vond ik toch best lastig af en toe. Ik heb lang gezocht naar een vervanger voor nasi. En sinds ik het gevonden heb maak ik het regelmatig en wil ik het jullie ook delen. Het is namelijk heel erg simpel. Vooral omdat je er zowat echt alles doorheen kunt gooien, het komt niet zo nauw. Ideaal om restjes groenten op te maken. Dus bij deze het recept:<br />
<br />
Ingrediënten:<br />
- Rijst<br />
- Groenten (kan van alles zijn: ui, paprika, wortel, courgette, prei, sperciebonen, broccoli, etc.)<br />
- Vlees (kip, hamblokjes, gehakt)<br />
- Eieren, deze kun je gerust weglaten, of wel gebruiken en dan het vlees weglaten.<br />
- Kruiden: djahe, ketoembar, djinten, laos<br />
- ketjap<br />
- chilisaus<br />
- sambal oelek (dit laat ik momenteel weg omdat niet iedereen dat hier lekker vindt)<br />
- eventueel nog pindakaas en melk.<br />
<br />
Kook de rijst en bak ondertussen in een hapjespan het vlees. Voeg dan de groenten erbij en laat het lekker gaar bakken. Doe dan de kruiden en de sambal oelek erbij en roerbak het even door. Ik maak dan altijd wat ruimte in het midden van de pan en kluts daarin de eieren. Deze kun je uiteraard ook weglaten of in een andere pan bakken. Vervolgens hutsel je alles door elkaar en voeg je een scheut ketjap en een scheut chilisaus toe. Ook dit roerbak ik nog even, vervolgens voeg ik de rijst toe om het nog even op te bakken. Vandaag voegde ik daarna ook nog een paar scheppen pindakaas en een flinke scheut melk toe. De nasi wordt dan wat soppig, maar dat is niet erg met kinderen die af en toe niet al te netjes eten en het eet ook veel gemakkelijker met een baby op schoot ;-) en ik vind het gemakkelijker dan aparte saus maken in een ander pannetje. Alles in één pan, dat geeft ook nog eens de minste afwas....<br />
Lekker met gebakken uitjes, augurken, seroendeng, kroepoek etc. Eet smakelijk!Realmamhttp://www.blogger.com/profile/13780561511848814372noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-436743932941111907.post-91565880171380198442016-02-01T09:31:00.001+01:002016-02-01T09:31:34.038+01:00StudieschuldJa, die heb ik nog, mijn studieschuld. Elke maand slinkt deze een heel klein beetje door een maandelijkse aflossing. Het voelt niet zo goed om nog een schuld te hebben, maar door de lage rentes loont het op dit moment niet echt om extra te gaan aflossen. Pas als we zouden gaan verhuizen dan zou het waarschijnlijk slimmer zijn om het te gaan aflossen voor de koop van een nieuwe woning, maar nu los ik gewoon maandelijks een bedragje af. Sinds 1 januari heb ik te maken met een nieuwe rente welke vast staat voor de volgende 5 jaar. Deze is behoorlijk laag geworden, ik betaal maar 0,01% rente en hiermee ging mijn maandelijkse aflossing met 10 euro naar beneden. Want 0,01% is dan ook bijna niets.<br />
<br />
Vanmorgen keek ik naar hoeveel ik daadwerkelijk had afgelost in januari. En wat fijn! Dat bedrag was 64 cent hoger dan het bedrag wat ik aan aflossing betaald heb. Er wordt dus meer afgelost dan ik betaald heb. Het komt door het lage rentepercentage, want als je aangegeven hebt dat het automatisch van je rekening wordt afgeschreven, dan krijg je een bepaalde korting. En als die korting hoger is dan de rente die je moet betalen krijg je dus gewoon geld toe! 64 cent per maand klinkt niet zoveel, maar voor de komende 5 jaar staat het dus vast en dat betekent dat ik 38,40 gratis afgelost heb over 5 jaar (rente op rente reken ik voor het gemak maar even niet mee) en tegelijk die periode dus geen rente heb betaald. Er blijft nog genoeg schuld over die ik zelf zal moeten afbetalen en daar word ik niet blij van, maar zo'n regeling, ja dat maakt toch stiekem mijn hele dag weer goed!Realmamhttp://www.blogger.com/profile/13780561511848814372noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-436743932941111907.post-70886630606348582772016-01-29T14:23:00.000+01:002016-01-29T14:23:22.213+01:00BakselsVandaag ga ik een heerlijke havermoutkoek bakken. Dat is ook zo gemakkelijk om te maken en
echt heerlijk. Wel eens lekker ter afwisseling van de kokoskoek die ik
de laatste tijd maakte en ook nog eens goedkoper. Het recept?<br />
<br />
125 gram gesmolten boter<br />
een groot mok havermout <br />
een groot mok (basterd) suiker <br />
een groot mok zelfrijzend bakmeel<br />
2 eieren<br />
<br />
Mix
de suiker met de eieren. Druk alles dan door elkaar in een
boterkoekvorm/springvorm en bak hem ruim een half uur op 175 graden.<br />
<br />
Het lijkt wel iets op de kokoskoek die ik ook met regelmaat maak. Daarvoor heb je de volgende ingrediënten nodig. <br />
100 gram gesmolten boter<br />
125 gram gemalen kokos<br />
150 gram (basterd) suiker<br />
100 gram zelfrijzend bakmeel<br />
2 eieren<br />
Mix de suiker met de eieren. Druk alles dan door elkaar in een
boterkoekvorm/springvorm, laat een klein deel kokos eruit en strooi dat er later over en bak hem 40 minuten op 175 graden.<br />
<br />
En
voor de prijs hoef je het niet te laten. Voor de havermoutkoek was ik
nog geen euro kwijt en de kokoskoek kost bij elkaar nog geen 1,20. En
dan zijn het wel de luxere varianten van de koek, want je kunt ze ook
prima met één ei maken, dan hoeven ze ook wat minder lang in de oven. En
wel heel handig en snel om te maken als je bezoek verwacht...<br />
<br />Realmamhttp://www.blogger.com/profile/13780561511848814372noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-436743932941111907.post-86530663186956627472016-01-27T21:34:00.000+01:002016-01-27T21:34:00.144+01:00Gemakkelijker?Een paar jaar geleden hebben we een hele heisa gehad met het terugbetalen van huurtoeslag aan de belastingdienst. Verkeerde bedragen werden overgemaakt, verkeerde personen stonden op ons adres ingeschreven, dat ging zelfs zo ver dat er op een gegeven moment een student met wie ik vier jaar eerder in een huis in een heel andere plaats had gewoond als mijn fiscale toeslagpartner werd gezien, terwijl mijn man helemaal niet in beeld was, maar ons oudste kind al wel was geboren (en netjes vermeld als huisgenoot).<br />
Op een gegeven moment was het kwartje gevallen bij de belastingdienst en alles terugbetaald, maar nee hoor, een jaar later kreeg ik met terugwerkende kracht enkele duizenden euro's gestort, omdat ik daar blijkbaar toch recht op had gehad. Ons huis kwam al niet in aanmerking voor huurtoeslag en ons inkomen al helemaal niet. Uiteindelijk is alles wel weer goedgekomen, ik heb die duizenden euro's terugbetaald en daarmee was de kous af.<br />
<br />
Inmiddels is het een aantal jaar verder en ik had eigenlijk wel verwacht dat de belastingdienst niet meer dit soort fouten maakt. Maar nee hoor, het enige waar wij recht op hadden in de afgelopen jaren was het kindgebonden budget. Dit werd maandelijks uitbetaald en ik geloofde dat allemaal wel. Tot we afgelopen zomer een brief ontvingen waarin stond dat we in 2014 achteraf gezien helemaal geen recht erop bleken te hebben en of we dat bedrag even terug wilden betalen. Ai, dat was balen en ook totaal onvoorzien. Maar ik maakte zonder protest het geld over en zette het meteen voor 2015 stop, omdat het de verwachting was dat we ook dat wel zouden terug moeten betalen.<br />
Aan het eind van het jaar kregen we een brief waarin stond dat de belastingdienst het geld wat we in de eerste periode van 2015 hadden gekregen nog niet terug had. Blijkbaar hadden we een brief gehad waarin een verzoek tot terugbetalen stond, maar die hebben we of niet gekregen of in de hectiek van zwangerschap en bevalling over het hoofd gezien. In elk geval moesten we vooral NIET het bedrag alsnog gaan overmaken, daar zou de belastingdienst helemaal van in de war raken waarschijnlijk, maar ze zouden het verrekenen met een ander voorschot.<br />
Nou krijgen we helemaal niets van de belastingdienst, behalve hypotheekrenteaftrek, en ik verbaasde me dat ze het nergens op konden inhouden. Dus ik heb braaf helemaal niets overgemaakt aan de belastingdienst en ik verwachtte dat de belastingdienst vanzelf met iets over de brug zou komen als we echt zouden moeten betalen.<br />
<br />
Wat schetst dus mijn verbazing als ik op onze rekening kijk? Halverwege januari is er een kindgebonden budget voor januari gestort en een paar dagen later is het budget voor februari gestort. De bedragen zijn vergelijkbaar met de maandbedragen die we in 2014 en in de eerste periode van 2015 kregen, daarop is helemaal niets ingehouden.<br />
Foutief ben ik er dus vanuit gegaan dat als je iets stopzet, dat het dan meteen voor alle jaren erna ook geldt tenzij je het opnieuw aanvraagt. Vanaf nu zal ik dus jaarlijks ons kindgebonden budget gaan stopzetten... En terugbetalen? Dat is ook nog niet zo gemakkelijk. Nee hoor, waarom zou de belastingdienst het gemakkelijker gaan maken? Ik denk dat ze het dan beter een stuk leuker kunnen maken. *zucht*Realmamhttp://www.blogger.com/profile/13780561511848814372noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-436743932941111907.post-11701706798974820012016-01-22T10:41:00.003+01:002016-01-22T10:41:32.553+01:00Wasbare luiersIeuw, hoor ik al iemand zeggen, wasbare luiers, dat is echt heel vies. Ja, dat klopt. Wasbare luiers zijn vies. Net als wegwerpluiers trouwens. En als je achterom kijkt bij je toiletbezoek is dat ook vies. Misschien is dat flauw, maar zo is het wel. En als ik eerlijk ben, dan heb ik liever vieze luiers die ervoor bedoeld en gemaakt zijn om regelmatig vies te worden en die je in de wasmachine met 60 of zelfs 95 graden kunt wassen, dan vieze kleren die ik liever toch met meer zorg wil behandelen en die het met 60 graden wassen niet allemaal zullen overleven, laat staan dat ik ze in een kookwas zou willen gooien. En aangezien ik inmiddels genoeg ervaring heb in het wassen van vieze kleren, zie ook mijn blog van <a href="http://thuismusje.blogspot.nl/2016/01/poepgrappen.html" target="_blank">gisteren</a> is dat voor mij geen drempel om niet te beginnen met wasbare luiers.<br />
<br />
Ik ben nogal gemakzuchtig en dan kies je niet meteen voor wasbare luiers. Dus wilde ik er vooral niet teveel geld aan uitgeven, want als het mij totaal niet zou gaan bevallen, zou ik niet willen dat ik 500 euro aan wasbare luiers had uitgegeven. En geloof me, er zijn pakketten van zo'n 500 euro waarbij je genoeg luiers hebt voor de hele luierperiode. En zelfs dan ben je goedkoper uit dan alleen wegwerp te gebruiken.<br />
Maar dat durfde ik toch niet aan, dus besloot ik gebruik te maken van gewone hydrofiele luiers, daar had ik een hele stapel van liggen en voor een pasgeboren baby gaat dat prima, zolang je maar regelmatig verschoont. Op die manier heb je betrekkelijk weinig geïnvesteerd, maar kun je meteen wel ervaren hoe het is om vieze luiers te moeten wassen. Ik had dus een paar overbroekjes gekocht en een waszak voor in de luieremmer en het grote wasavontuur kon beginnen. Momenteel gebruik ik ook een luierklemmetje (een snappi) om de hydrofiel vast te zetten, maar het kan ook prima zonder.<br />
Op internet had ik heel wat filmpjes gezien over het vouwen van een luier, dat leverde geen problemen op. Zodra ik een luier ging verschonen ging de vieze luier in de waszak in de luieremmer. Het overbroekje gebruik ik vaker, behalve als hij erg vies is. Het voordeel van pasgeboren baby's is dat je poepluiers zo in de wasmachines kunt gooien, zonder inlegvelletjes oid te hoeven gebruiken, dat hoeft pas als er vast voedsel in beeld komt. Dat gaan we later dus meemaken. Nu is het nog heel simpel. Je gooit alle vieze luiers in de luieremmer en als hij vol is dan doe je de hele waszak in de wasmachine. Geen boenen, geen weken, geen vieze handen en de wasmachine doet de rest.<br />
<br />
Maar gaat het niet ontzettend stinken? Nee! Tot mijn verrassing helemaal niet! Op een gegeven moment was de luieremmer zo vol dat het deksel er niet meer op kon en dus liet ik dat er gemakshalve maar vanaf, om 's avonds de boel te kunnen wassen. Toen we naar bed gingen vroeg ik man of hij ook iets rook in onze slaapkamer (waar de luieremmer staat). Hij rook helemaal niets, terwijl er al poepluiers van twee dagen oud in zaten. Dat gaat met vast voedsel erbij vast veranderen, maar voor nu is het een prettige verrassing dat je de luiers amper ruikt. Dat is met wegwerpluiers wel anders, die ruik je meteen en gaan alleen maar meer stinken. Vast door allemaal chemicaliën die erin verwerkt zijn.<br />
<br />
We hebben nooit last gehad van luieruitslag of kapotte billen. Maar het valt gewoon op, dat sinds ik wasbaar gebruik de billen er minder rood uitzien en veel rustiger. Ook heb ik veel minder billendoekjes nodig om ze schoon te maken, omdat het veel minder aan de huid plakt. En het belangrijkste? Ik heb nog geen doorgelekte luiers gehad. En geen ondergepoepte kleertjes, heerlijk!<br />
<br />
Ben ik dan helemaal geen nadelen tegengekomen? Oh jawel. Het vraagt even wat meer werk en vooral nauwkeurigheid om de luiers om te doen. Alles moet binnen het overbroekje zitten, anders krijg je sowieso lekkage. Dat is niet onoverkomelijk, maar moet je gewoon niet vergeten. Verder moet je wel de wasmachine aanzetten en alles weer ophangen en opbergen. En het is wel even een dikker pak tussen de beentjes dan een wegwerp luier, waardoord de eerste kleertjes toch wat sneller te klein zijn.<br />
<br />
Daar staat weer tegenover dat ik niet meer naar de winkel hoef om nieuwe luiers te kopen. En in de kliko merk ik het ook. Gisteren moest hij weer aan de weg en dit keer zat er niet in van twee weken, maar van vier weken, omdat het de vorige keer zo spekglad was door de ijzel. Als je er dan vanuit gaat dat een pasgeboren baby zeker 50 vieze luiers per week produceert, dan snap je wel dat ik blij was dat er geen 200 vieze luiers in de kliko lagen te broeien.<br />
<br />
In de nacht gebruikte ik nog altijd wel wegwerp, en ook als ik wegga, gebruik ik ze nog wel. Maar nu doe ik er voor de zekerheid gewoon een overbroekje overheen. Mocht de wegwerp de boel dan niet binnen kunnen houden, dan doet het overbroekje het wel. En geloof me, bij het dopen in een witte doopjurk gaf mij dat wel een heel veilig gevoel.<br />
<br />
En nu moet ik op zoek naar extra absorptiemateriaal voor in de luier, want die hydrofielluiers zijn prima voor een pasgeboren baby, maar nu wordt ze groter en gaat meer plassen, dus iets meer absorptie is geen overbodige luxe.<br />
<br />
Maar... ik ben om! De voordelen vind ik ruim opwegen tegen de nadelen! En dan heb ik het nog helemaal niet gehad over de financiële voordelen en de milieuaspecten. En als ik dit geweten had, dan was ik meteen bij de oudste begonnen, dat had me drie luierperiodes met ergernissen bespaard!Realmamhttp://www.blogger.com/profile/13780561511848814372noreply@blogger.com6