Vanmorgen raakte ik met de kassière aan de praat. Het ging over aanbiedingen en korting die je kreeg over bonusartikelen. Toevallig had ik daar een aantal van in mijn karretje liggen. En ja, dat tikte nogal aan dit keer. Helemaal toevallig was het niet, want een aantal artikelen had ik daarom uitgezocht. Dingen die we ook gebruiken en ik zonder korting ook gekocht zou hebben, namelijk mijn guilty pleasure anijshagelslag, voor de kinderen gestampte muisjes en de grote flessen biologische diksap van AH eigen merk. Die blijven ook wel een tijdje goed in de voorraadkast, dus daar kunnen we voorlopig wel mee vooruit.
Toen ik dus met de kassière in gesprek was begon de vrouw achter mij mee te praten. Het ging over haar pensioen, dat zou tot ze in de kist ligt hetzelfde blijven en niet verhoogd worden (haar eigen woorden). En dat vond ze niet eerlijk. Ook niet dat ze tot haar 66e had moeten doorwerken. En dat terwijl haar opa (twee generaties eerder dus) tot zijn 91e van zijn pensioen kon genieten zonder dat hij daarvoor ook maar een cent betaald had. Echt niet eerlijk! En dus kwam de korting bij haar ook echt wel goed uit en het leek bijna alsof ik mijn korting bij haar zou moeten doneren zodat zij wat meer pensioen zou hebben.
Ik denk dat ik daarvoor dan te nuchter en te realistisch ben. Ik haalde mijn schouders op, op dit moment is dat zo geregeld, in de toekomst kan ik niet kijken, dus ik weet helemaal niet wat ons over 30 tot 40 jaar (of zou het nog langer zijn?) te wachten staat. En de opa van die vrouw heeft dan misschien nooit bijgedragen aan zijn pensioen, hij heeft wel de oorlog (zelfs 2) meegemaakt en alle narigheid van dien. Wat is eerlijk? We moeten het doen met wat we hebben in de tijd waarin wij leven. En klagen helpt daarbij niet. En al helemaal niet bij de kassa van de supermarkt met iemand die voor je staat.
Er zijn meer dingen in het leven 'oneerlijk' dat zie ik ook wel en dat weet ik. Maar de kunst blijft om te roeien met de riemen die je zelf hebt, want hoe veel je ook kijkt, het gras van de buren is toch altijd groener. Vanmorgen had ik dan toevallig een aantal artikelen uit de bonus gekocht, er zijn vaak weken bij dat ik helemaal niets met korting koop. Gewoon omdat het kan en omdat het mag en omdat ik al die bonusartikelen helemaal niet nodig heb en nooit gebruik. Heel fijn, want uiteindelijk verkrijg ik daardoor de meeste korting op mijn boodschappen.
't Huismusje
Het leven van een moeder van vier kinderen die met beide benen op de grond staat. Over geloof, geldbesteding, keuzes maken en genieten op een verantwoordelijke manier.
woensdag 28 maart 2018
woensdag 21 maart 2018
Stemrecht
Na een eerste griepronde volgde een tweede en een derde, maar hopelijk geen vierde. Drukte hier in huis met alle zieken. Gelukkig is nu alles weer een beetje rustig. Iedereen weer naar school en naar het werk en het 'normale' leven gaat weer zijn gangetje. Dus weer tijd voor een blogpraatje.
Als huisvrouw (letterlijk? of figuurlijk?) hoor ik wel eens het grapje dat ik maar één recht heb, namelijk het aanrecht. En helaas voor alle flauwe grapjesmakers klopt dat toch niet, gelukkig heb ik ook nog een stemrecht. En dat is vandaag wel toepasbaar met de gemeenteraadverkiezingen en een referendum. En ja, ik ga stemmen (ook voor mijn man) en nee, ik heb nog niet echt een idee waarop. Vanmorgen heb ik de stemwijzer ingevuld waar ik wel iets wijzer van geworden ben, want ik kwam uit op de partij waar ik voorheen vaak op heb gestemd, maar bij de reacties van die partij op de stellingen ben ik eerder geneigd daar gillend voor weg te lopen. Ik houd wel van een goede inhoudelijke onderbouwing en helaas ontbrak die voor het grootste gedeelte. Het leek wel of de partij in 5 minuten een verklaring heeft gegeven om er maar zo gemakkelijk en snel mogelijk vanaf te zijn. Jammer, gemiste kans denk ik. Op landelijk niveau ben ik heel blij met deze partij, maar hier plaatselijk heb ik er op deze manier toch geen vertrouwen in. Van het beste alternatief ben ik ook nog niet overtuigd, dus ik twijfel nog even verder. Weten jullie het al? Of zijn jullie ook nog aan het twijfelen?
Ik ga in elk geval niet stemmen op een willekeurige vrouw omdat vrouwen meer en beter vertegenwoordigd moeten zijn in de top. Dat vind ik nou echt een vorm van betutteling die van mij weer niet hoeft. En ja, dat zegt een huisvrouw die teert op het salaris van haar man ;) Maar wellicht daarover een andere keer een uitgebreider verhaal :)
Als huisvrouw (letterlijk? of figuurlijk?) hoor ik wel eens het grapje dat ik maar één recht heb, namelijk het aanrecht. En helaas voor alle flauwe grapjesmakers klopt dat toch niet, gelukkig heb ik ook nog een stemrecht. En dat is vandaag wel toepasbaar met de gemeenteraadverkiezingen en een referendum. En ja, ik ga stemmen (ook voor mijn man) en nee, ik heb nog niet echt een idee waarop. Vanmorgen heb ik de stemwijzer ingevuld waar ik wel iets wijzer van geworden ben, want ik kwam uit op de partij waar ik voorheen vaak op heb gestemd, maar bij de reacties van die partij op de stellingen ben ik eerder geneigd daar gillend voor weg te lopen. Ik houd wel van een goede inhoudelijke onderbouwing en helaas ontbrak die voor het grootste gedeelte. Het leek wel of de partij in 5 minuten een verklaring heeft gegeven om er maar zo gemakkelijk en snel mogelijk vanaf te zijn. Jammer, gemiste kans denk ik. Op landelijk niveau ben ik heel blij met deze partij, maar hier plaatselijk heb ik er op deze manier toch geen vertrouwen in. Van het beste alternatief ben ik ook nog niet overtuigd, dus ik twijfel nog even verder. Weten jullie het al? Of zijn jullie ook nog aan het twijfelen?
Ik ga in elk geval niet stemmen op een willekeurige vrouw omdat vrouwen meer en beter vertegenwoordigd moeten zijn in de top. Dat vind ik nou echt een vorm van betutteling die van mij weer niet hoeft. En ja, dat zegt een huisvrouw die teert op het salaris van haar man ;) Maar wellicht daarover een andere keer een uitgebreider verhaal :)
donderdag 15 februari 2018
Goede raad is voorraad
Zo'n 10 jaar geleden belden we een gezin op zaterdagavond op of het uitkwam dat we zondag op kraambezoek kwamen. Dat was goed en de dag erna kregen we zelfgemaakte appeltaart bij de koffie. Wauw! Ze hadden inmiddels hun vierde of vijfde kindje gekregen en de moeder vertelde zo tussen neus en lippen door dat ze gewoon even een appeltaartje gemaakt had toen wij belden. Dat zag ik mijzelf niet doen. Ik had in de eerste plaats geen appels in huis, in de tweede plaats geen goed recept en ik vermoed dat ik toen totaal geen idee had wat voor ingrediënten ik nodig zou hebben, behalve een pak van koopmans voor appeltaart en die had ik uiteraard vrijwel nooit in huis, of het moest al voor een verjaardag zijn.
Maar... ik ging het wel proberen, waarschijnlijk aangestoken door deze ervaring bakte ik af en toe een appeltaart. Achterop het pak stond precies hoe het moest en hoe lang dat zou duren. Die eerste keer viel dat vies tegen. Voordat ik de appels in stukjes gesneden had was de tijd (incl. de oventijd) al lang verstreken en toen moest de rest nog.
Ik kom niet uit een kook- en bakfamilie. Met een combimagnetron die zelfs de pepernoten nog deed verbranden (in mijn beleving) werd er zelden iets zelf gebakken. Ovenmaaltijden aten we sowieso nooit. Meestal kregen we de Hollandse pot voorgeschoteld afgewisseld met zondag soep en een keer macaroni of bami en nasi. Gewoon met een pakje en zakje, hoe moeilijk wil je het maken. En met die bagage ging ik mijn studententijd in en eigenlijk ook weer uit.
Pas toen we een paar kinderen hadden en ik me ging verdiepen in besparen en bezuinigen las ik ook veel over ingrediënten die overal in zitten. Dat te veel suiker en te veel zout niet goed voor je is, dat is wel algemeen bekend en dat deze ingrediënten vrijwel overal in zitten, daar kwam ik al snel achter. En toen ging bij mij de knop om: ik wilde niet meer koken met zakjes en pakjes. Als anderen dat konden, dan kon ik dat toch zeker ook! En ja, dat kan ik. Heel af en toe gebruik ik nog wel een pakje voor een saus en bouillonblokjes gebruik ik ook zeker. Maar voor de rest doe ik het zonder en dat bevalt me heel erg goed.
En wat ik niet voor mogelijk had gehouden: Ik vind het nog leuk ook! Ik vind het leuk om te experimenteren met ingrediënten (wel op basis van bestaande recepten) mijn kruidenvoorraad is meer dan verdubbeld en ik gebruik ze ook nog! En we eten veel afwisselender, ook al heb ik echt wel een paar favoriete gerechten die regelmatig langskomen en daarbij heb ik ook wel rekening te houden met de rest van ons gezin.
Een ander voordeel vind ik dat mijn voorraadkast leger heb. In plaats van allemaal pakjes en zakjes voor alle mogelijke maaltijden (die je dan vooral en veel in de aanbieding koopt en daardoor heel veel ruimte innemen) heb ik nu een paar standaard ingrediënten en heel veel kruiden. Dat neemt veel minder ruimte in en vrijwel altijd kan ik op het laatste moment beslissen wat we gaan eten, afhankelijk van de groenten die ik in huis heb.
En zo maakte ik gisteren uit de voorraad die ik had: een appeltaart! Een nieuw probeersel met room erin. Maar alle ingrediënten had ik in huis en de taart stond binnen een half uur in de oven. En toen flitsten mijn gedachten toch even 10 jaar terug. Nu draai ik mijn hand er niet meer voor om. Ik geniet ervan om te bakken en het hele gezin smult van mijn bakkunsten. Ja, daar wil ik de komende tijd wel tijd voor vrijmaken!
Maar... ik ging het wel proberen, waarschijnlijk aangestoken door deze ervaring bakte ik af en toe een appeltaart. Achterop het pak stond precies hoe het moest en hoe lang dat zou duren. Die eerste keer viel dat vies tegen. Voordat ik de appels in stukjes gesneden had was de tijd (incl. de oventijd) al lang verstreken en toen moest de rest nog.
Ik kom niet uit een kook- en bakfamilie. Met een combimagnetron die zelfs de pepernoten nog deed verbranden (in mijn beleving) werd er zelden iets zelf gebakken. Ovenmaaltijden aten we sowieso nooit. Meestal kregen we de Hollandse pot voorgeschoteld afgewisseld met zondag soep en een keer macaroni of bami en nasi. Gewoon met een pakje en zakje, hoe moeilijk wil je het maken. En met die bagage ging ik mijn studententijd in en eigenlijk ook weer uit.
Pas toen we een paar kinderen hadden en ik me ging verdiepen in besparen en bezuinigen las ik ook veel over ingrediënten die overal in zitten. Dat te veel suiker en te veel zout niet goed voor je is, dat is wel algemeen bekend en dat deze ingrediënten vrijwel overal in zitten, daar kwam ik al snel achter. En toen ging bij mij de knop om: ik wilde niet meer koken met zakjes en pakjes. Als anderen dat konden, dan kon ik dat toch zeker ook! En ja, dat kan ik. Heel af en toe gebruik ik nog wel een pakje voor een saus en bouillonblokjes gebruik ik ook zeker. Maar voor de rest doe ik het zonder en dat bevalt me heel erg goed.
En wat ik niet voor mogelijk had gehouden: Ik vind het nog leuk ook! Ik vind het leuk om te experimenteren met ingrediënten (wel op basis van bestaande recepten) mijn kruidenvoorraad is meer dan verdubbeld en ik gebruik ze ook nog! En we eten veel afwisselender, ook al heb ik echt wel een paar favoriete gerechten die regelmatig langskomen en daarbij heb ik ook wel rekening te houden met de rest van ons gezin.
Een ander voordeel vind ik dat mijn voorraadkast leger heb. In plaats van allemaal pakjes en zakjes voor alle mogelijke maaltijden (die je dan vooral en veel in de aanbieding koopt en daardoor heel veel ruimte innemen) heb ik nu een paar standaard ingrediënten en heel veel kruiden. Dat neemt veel minder ruimte in en vrijwel altijd kan ik op het laatste moment beslissen wat we gaan eten, afhankelijk van de groenten die ik in huis heb.
En zo maakte ik gisteren uit de voorraad die ik had: een appeltaart! Een nieuw probeersel met room erin. Maar alle ingrediënten had ik in huis en de taart stond binnen een half uur in de oven. En toen flitsten mijn gedachten toch even 10 jaar terug. Nu draai ik mijn hand er niet meer voor om. Ik geniet ervan om te bakken en het hele gezin smult van mijn bakkunsten. Ja, daar wil ik de komende tijd wel tijd voor vrijmaken!
woensdag 14 februari 2018
Hypotheek aflossen?
Gisteren schreef ik al even over ons dilemma. Wat doe je met je spaargeld? Helemaal nu je op een spaarrekening vrijwel geen rente krijgt is dat een vraag die veel mensen bezig houdt. Beleggen is voor ons momenteel geen optie, omdat we niet weten wat we de komende jaren gaan doen. Met name de verhuisoptie speelt toch wel af en toe door ons hoofd en dan is geld waar je gewoon zonder moeite bij kunt toch wel erg handig.
Iets aflossen van onze hypotheek vind ik ook nog altijd wel een aanlokkelijk idee. We hebben voor een deel een aflossingsvrije hypotheek met een rente die veel hoger is dan de huidige hypotheekrente. Dat schuurt een beetje. Met nog zo'n 3 jaar te gaan voor onze rentevaste periode afloopt onderzocht ik de mogelijkheden om toch al een beetje te kunnen profiteren van de lage hypotheekrente van dit moment. Bij onze hypotheekverstrekker kon ik een aanvraag indienen voor het afkopen of het middelen van onze huidige rente. Voor ons was het al snel duidelijk dat het middelen van de rente niet zo'n heel fijne optie was. Je betaalt dan een lager bedrag aan rente, maar tegelijk komen er maandelijkse kosten bij die er niet om liegen en waardoor je uiteindelijk na 3 jaar maar een paar 100 euro erop verdient. Natuurlijk is dat beter iets dan niets, maar van een echt groot voordeel is geen sprake.
De mogelijkheid tot afkoop was voor ons een stuk interessanter. Het grote nadeel is dan dat je een fikse boete betaalt aan de bank. Je hebt dan wel echt een stuk lagere maandlasten, waardoor je na zo'n 26 maanden het geld van de boete terug hebt en dan nog 10 maanden 'winst' kunt maken door de lagere rente in verhouding tot wat me nu betalen. Maar stel dat we over 2 jaar zouden gaan verhuizen, dan hebben we er nog helemaal niet van geprofiteerd. Dus dat voelde eigenlijk ook niet zo heel goed. Ook niet om zo'n grote boete te betalen aan de bank. Dan zou ik liever gaan aflossen en daardoor de maandlasten verlagen. Maar dat aflossen is ook nog maar de vraag of we dat momenteel willen.
En toen kwam ik erachter dat er nog een optie bestaat. Namelijk dat je kosteloos voor 10% van je totale hypotheek de rente kunt verlagen (die 10% is gebaseerd op het bedrag wat je jaarlijks boetevrij kunt aflossen) 10% van de totale hypotheek betekent in ons geval zo'n 22% van het aflossingsvrije gedeelte van de hypotheek. Enige voorwaarde is dat we dit jaar niets meer mogen aflossen, maar dat waren we eigenlijk toch niet van plan en anders bewaren we dat bedrag maar tot 1 januari.
Deze optie hebben we met beide handen aangegrepen en dat gaat ons ruim 35 euro per maand schelen. Meteen vanaf de eerste maand, zonder dat we de bank spekken met een flink geldbedrag.
Als dit helemaal rond is ga ik voor het resterende deel van de aflossingsvrije hypotheek weer een aanvraag doen voor afkoop en middeling. Inmiddels is er weer een aantal maanden verstreken, waardoor de looptijd van onze huidige hypotheek al een stukje kleiner is geworden, maar is het deel waarover we de rente nog willen verlagen ook kleiner geworden. Ik hoop dat dat resulteert in een stuk lagere boete, waardoor het misschien voor ons wel interessant is om dat aanbod dan aan te nemen. En anders kunnen we overwegen om in januari nogmaals 10% van de hypotheek om te zetten naar een lagere rente.
Over deze derde optie heb ik nog nergens gelezen, maar is zeker interessant voor mensen die geen geld (ervoor over) hebben om een boete te betalen en niet aflossen op de hypotheek, maar toch willen profiteren van een lagere rente en dus lagere maandlasten.
Hebben jullie wel eens geprobeerd om door aflossen of door andere mogelijkheden om lagere lasten te krijgen voor je hypotheek?
Iets aflossen van onze hypotheek vind ik ook nog altijd wel een aanlokkelijk idee. We hebben voor een deel een aflossingsvrije hypotheek met een rente die veel hoger is dan de huidige hypotheekrente. Dat schuurt een beetje. Met nog zo'n 3 jaar te gaan voor onze rentevaste periode afloopt onderzocht ik de mogelijkheden om toch al een beetje te kunnen profiteren van de lage hypotheekrente van dit moment. Bij onze hypotheekverstrekker kon ik een aanvraag indienen voor het afkopen of het middelen van onze huidige rente. Voor ons was het al snel duidelijk dat het middelen van de rente niet zo'n heel fijne optie was. Je betaalt dan een lager bedrag aan rente, maar tegelijk komen er maandelijkse kosten bij die er niet om liegen en waardoor je uiteindelijk na 3 jaar maar een paar 100 euro erop verdient. Natuurlijk is dat beter iets dan niets, maar van een echt groot voordeel is geen sprake.
De mogelijkheid tot afkoop was voor ons een stuk interessanter. Het grote nadeel is dan dat je een fikse boete betaalt aan de bank. Je hebt dan wel echt een stuk lagere maandlasten, waardoor je na zo'n 26 maanden het geld van de boete terug hebt en dan nog 10 maanden 'winst' kunt maken door de lagere rente in verhouding tot wat me nu betalen. Maar stel dat we over 2 jaar zouden gaan verhuizen, dan hebben we er nog helemaal niet van geprofiteerd. Dus dat voelde eigenlijk ook niet zo heel goed. Ook niet om zo'n grote boete te betalen aan de bank. Dan zou ik liever gaan aflossen en daardoor de maandlasten verlagen. Maar dat aflossen is ook nog maar de vraag of we dat momenteel willen.
En toen kwam ik erachter dat er nog een optie bestaat. Namelijk dat je kosteloos voor 10% van je totale hypotheek de rente kunt verlagen (die 10% is gebaseerd op het bedrag wat je jaarlijks boetevrij kunt aflossen) 10% van de totale hypotheek betekent in ons geval zo'n 22% van het aflossingsvrije gedeelte van de hypotheek. Enige voorwaarde is dat we dit jaar niets meer mogen aflossen, maar dat waren we eigenlijk toch niet van plan en anders bewaren we dat bedrag maar tot 1 januari.
Deze optie hebben we met beide handen aangegrepen en dat gaat ons ruim 35 euro per maand schelen. Meteen vanaf de eerste maand, zonder dat we de bank spekken met een flink geldbedrag.
Als dit helemaal rond is ga ik voor het resterende deel van de aflossingsvrije hypotheek weer een aanvraag doen voor afkoop en middeling. Inmiddels is er weer een aantal maanden verstreken, waardoor de looptijd van onze huidige hypotheek al een stukje kleiner is geworden, maar is het deel waarover we de rente nog willen verlagen ook kleiner geworden. Ik hoop dat dat resulteert in een stuk lagere boete, waardoor het misschien voor ons wel interessant is om dat aanbod dan aan te nemen. En anders kunnen we overwegen om in januari nogmaals 10% van de hypotheek om te zetten naar een lagere rente.
Over deze derde optie heb ik nog nergens gelezen, maar is zeker interessant voor mensen die geen geld (ervoor over) hebben om een boete te betalen en niet aflossen op de hypotheek, maar toch willen profiteren van een lagere rente en dus lagere maandlasten.
Hebben jullie wel eens geprobeerd om door aflossen of door andere mogelijkheden om lagere lasten te krijgen voor je hypotheek?
dinsdag 13 februari 2018
Hypotheek aflossen
Dit is niet het eerste blogje wat gaat over het aflossen van je hypotheek. Momenteel zijn er veel blogs over het aflossen van je hypotheek en misschien zal ik er in de toekomst wat vaker over gaan schrijven. Dit is de eerste keer dat ik over dit onderwerp schrijf. En eerlijk gezegd doen wij er momenteel niet aan. Toch... het onderwerp intrigeert mij. Je huis aflossen en hypotheekvrij leven, dat lijkt me heerlijk. Geen maandelijkse lasten meer die je moet afdragen aan de bank. Elke maand dus geld overhouden wat je dus aan andere dingen kunt besteden.
Er bestaat alleen één maar. Je moet geld over hebben om dat in je hypotheek te kunnen stoppen. En dat geld moet je op korte termijn niet ergens anders voor nodig hebben.
Toen we gingen trouwen begonnen we nou niet bepaald met een financieel schone lei. Een studieschuld, een schuld bij de belastingdienst van een huurtoeslag die we in het verleden onterecht hadden gekregen en we stonden rood. We hadden het aanbod van de bank dat we zo'n 20.000 euro rood mochten staan op onze betaalrekening met beide handen aangegrepen. 20.000 euro!!!! Echt, dat we die mogelijkheid kregen vind ik nu bezien erg bizar, maar dat we dat klakkeloos aanvaarden vind ik misschien nog wel vreemder. Ik kan me niet herinneren dat we 5 cijfers achter elkaar rood stonden, maar dat we toch wel een behoorlijke tijd geen zwarte cijfers op de bank hadden staan, dat weet ik nog wel. Zorgen maken deden we niet. We konden met gemak alle rekeningen betalen en hielden nog geld over (lees: we konden nog meer geld uitgeven tot we 20.000 euro rood zouden staan). We leefden niet heel erg luxe, we letten wel op onze uitgaven, maar een stijgende lijn om eruit te komen was er niet. En nog erger we vonden dat helemaal niet erg.
Toen kochten we een huis. En ja, dat kon zonder eigen geld en met schulden, we mochten alleen voor het krijgen van de hypotheek geen 20.000 euro meer rood staan, maar 7.000. Dat was gelukkig geen probleem, maar toen ging de knop wel om. Van de roodstand maakten we een doorlopend krediet met een veel lagere rente, die we binnen no time hadden afgelost. Tegelijk verdween de schuld bij de belastingdienst en konden we bouwen aan een eigen spaarrekening. Noodzaak om meteen de studieschuld versneld af te lossen zagen we niet en eigenlijk nog steeds niet. Met zo'n extreem lage rente heeft dat volgens mij alleen maar zin als je van plan bent te verhuizen en die schuld in één keer kunt aflossen.
Inmiddels hebben we een mooie buffer opgebouwd. Waarmee we in één klap de studieschuld zouden kunnen aflossen. Waarmee we ook een stuk hypotheek zouden kunnen aflossen, maar waarmee we ook zouden kunnen sparen voor de kosten van een verhuizing en het inrichten van een volgend huis wanneer we de wens om toch een keer te gaan verhuizen kunnen verwezenlijken.
Dilemma dus.... Welke keus zouden jullie maken en waarom?
Er bestaat alleen één maar. Je moet geld over hebben om dat in je hypotheek te kunnen stoppen. En dat geld moet je op korte termijn niet ergens anders voor nodig hebben.
Toen we gingen trouwen begonnen we nou niet bepaald met een financieel schone lei. Een studieschuld, een schuld bij de belastingdienst van een huurtoeslag die we in het verleden onterecht hadden gekregen en we stonden rood. We hadden het aanbod van de bank dat we zo'n 20.000 euro rood mochten staan op onze betaalrekening met beide handen aangegrepen. 20.000 euro!!!! Echt, dat we die mogelijkheid kregen vind ik nu bezien erg bizar, maar dat we dat klakkeloos aanvaarden vind ik misschien nog wel vreemder. Ik kan me niet herinneren dat we 5 cijfers achter elkaar rood stonden, maar dat we toch wel een behoorlijke tijd geen zwarte cijfers op de bank hadden staan, dat weet ik nog wel. Zorgen maken deden we niet. We konden met gemak alle rekeningen betalen en hielden nog geld over (lees: we konden nog meer geld uitgeven tot we 20.000 euro rood zouden staan). We leefden niet heel erg luxe, we letten wel op onze uitgaven, maar een stijgende lijn om eruit te komen was er niet. En nog erger we vonden dat helemaal niet erg.
Toen kochten we een huis. En ja, dat kon zonder eigen geld en met schulden, we mochten alleen voor het krijgen van de hypotheek geen 20.000 euro meer rood staan, maar 7.000. Dat was gelukkig geen probleem, maar toen ging de knop wel om. Van de roodstand maakten we een doorlopend krediet met een veel lagere rente, die we binnen no time hadden afgelost. Tegelijk verdween de schuld bij de belastingdienst en konden we bouwen aan een eigen spaarrekening. Noodzaak om meteen de studieschuld versneld af te lossen zagen we niet en eigenlijk nog steeds niet. Met zo'n extreem lage rente heeft dat volgens mij alleen maar zin als je van plan bent te verhuizen en die schuld in één keer kunt aflossen.
Inmiddels hebben we een mooie buffer opgebouwd. Waarmee we in één klap de studieschuld zouden kunnen aflossen. Waarmee we ook een stuk hypotheek zouden kunnen aflossen, maar waarmee we ook zouden kunnen sparen voor de kosten van een verhuizing en het inrichten van een volgend huis wanneer we de wens om toch een keer te gaan verhuizen kunnen verwezenlijken.
Dilemma dus.... Welke keus zouden jullie maken en waarom?
maandag 12 februari 2018
Tijdsverdeling
En hier is weer eens een schrijven van mijn hand. Ik vind schrijven leuk en heb ook regelmatig meer dan goede ideeën, maar om er dan toch even echt rustig voor te gaan zetten is net weer een stapje verder. Momenteel ben ik bezig met het lezen van een boek over tijd. Hoe deel je je tijd in, waar besteed je veel tijd aan en waar minder. Waar zou je meer tijd in willen stoppen of juist minder?
Dat zijn interessante vragen. Tegenwoordig lijkt iedereen het altijd druk te hebben. Druk met werk, met kinderen, met hobby's of met sporten... En eerlijk gezegd doe ik daar zelf ook aan mee. Voor mijn gevoel heb ik voor sommige dingen te weinig tijd. Maar als ik eerlijk ben, dan weet ik ook dat ik voor sommige dingen te weinig tijd maak.
Neem nu het bloggen. Zo'n 6 jaar geleden ben ik fanatiek gaan bloggen. Met name over geldzaken, omdat mij dat op dat moment heel erg bezig hield. We hadden het goed, maar in financieel opzicht hoefde er maar een klein ding te gebeuren of we zouden toch wel wat geldzorgen erbij hebben. Het bloggen erover zorgde ervoor dat ik scherp bleef en mogelijkheden bleef onderzoeken om toch wat financiële zekerheden veilig te stellen. De blogjes van mijn hand bleven maar komen zonder moeite, maar op een gegeven moment begon het te knagen. Geldzaken zijn belangrijk, zeker. Maar daar draait het niet om in dit leven. En om daar zo de focus op te houden is de kans groot dat je belangrijkere dingen minder aandacht schenkt. Helemaal als christen voelde ik me daar toch niet zo goed bij. Daar kwam bij dat het financieel beter ging en het minder nodig was om extreem op de kleintjes te gaan letten. Maar met het vervallen van de noodzaak erover te bloggen lijkt het ook alsof ik er geen tijd meer voor heb. Onzin natuurlijk, want ik heb er best tijd voor, ik maak er alleen geen tijd meer voor.
De laatste tijd ben ik mij gaan focussen op het huishouden. Ik ben geen geboren huishoudster. Orde zit niet in mijn systeem ingebakken en structuur nog minder. Dat is niet erg, als er maar wel dingen gedaan worden. Of door mij, of door mijn man, of door een externe hulp. Toch wel een klein beetje belangrijk in een gezin met 5 kinderen. En aangezien ik na de geboorte van onze jongste me weer helemaal fit voelde, besloot ik dat de tijd van chaos en ongestructureerdheid maar een keer over moest zijn. Dat zou het voor iedereen fijner en leefbaarder maken. Ik heb me er bijna letterlijk zo'n beetje ingestort en dat ging eigenlijk best goed. Er kwam iets van structuur en meer logica, waardoor het nu bijna op rolletjes loopt. Heerlijk!
Maar... soms ben ik zoveel bezig met huishoudelijke dingen dat ik me schuldig voel omdat ik dan onze kinderen weer minder aandacht geef. Daar zou ik ook meer tijd in moeten stoppen. En persoonlijke ontwikkeling en ontspanning moet ik ook niet vergeten.
Het toverwoord is balans. Wat is een goede balans tussen al deze dingen? Hoe verdeel ik mijn tijd daartussen, zonder iets tekort te doen? De komende tijd wil ik me daar toch wat meer in verdiepen. Welke keuzes maak ik, welke dingen vind ik belangrijk genoeg om daar tijd in te stoppen en welke juist niet?
Zijn jullie tevreden met hoe je de tijd verdeelt? Of zijn er zaken waar je eigenlijk wel meer tijd in mag stoppen, maar dat niet doet (of denkt dat je daar geen tijd voor hebt?)
Dat zijn interessante vragen. Tegenwoordig lijkt iedereen het altijd druk te hebben. Druk met werk, met kinderen, met hobby's of met sporten... En eerlijk gezegd doe ik daar zelf ook aan mee. Voor mijn gevoel heb ik voor sommige dingen te weinig tijd. Maar als ik eerlijk ben, dan weet ik ook dat ik voor sommige dingen te weinig tijd maak.
Neem nu het bloggen. Zo'n 6 jaar geleden ben ik fanatiek gaan bloggen. Met name over geldzaken, omdat mij dat op dat moment heel erg bezig hield. We hadden het goed, maar in financieel opzicht hoefde er maar een klein ding te gebeuren of we zouden toch wel wat geldzorgen erbij hebben. Het bloggen erover zorgde ervoor dat ik scherp bleef en mogelijkheden bleef onderzoeken om toch wat financiële zekerheden veilig te stellen. De blogjes van mijn hand bleven maar komen zonder moeite, maar op een gegeven moment begon het te knagen. Geldzaken zijn belangrijk, zeker. Maar daar draait het niet om in dit leven. En om daar zo de focus op te houden is de kans groot dat je belangrijkere dingen minder aandacht schenkt. Helemaal als christen voelde ik me daar toch niet zo goed bij. Daar kwam bij dat het financieel beter ging en het minder nodig was om extreem op de kleintjes te gaan letten. Maar met het vervallen van de noodzaak erover te bloggen lijkt het ook alsof ik er geen tijd meer voor heb. Onzin natuurlijk, want ik heb er best tijd voor, ik maak er alleen geen tijd meer voor.
De laatste tijd ben ik mij gaan focussen op het huishouden. Ik ben geen geboren huishoudster. Orde zit niet in mijn systeem ingebakken en structuur nog minder. Dat is niet erg, als er maar wel dingen gedaan worden. Of door mij, of door mijn man, of door een externe hulp. Toch wel een klein beetje belangrijk in een gezin met 5 kinderen. En aangezien ik na de geboorte van onze jongste me weer helemaal fit voelde, besloot ik dat de tijd van chaos en ongestructureerdheid maar een keer over moest zijn. Dat zou het voor iedereen fijner en leefbaarder maken. Ik heb me er bijna letterlijk zo'n beetje ingestort en dat ging eigenlijk best goed. Er kwam iets van structuur en meer logica, waardoor het nu bijna op rolletjes loopt. Heerlijk!
Maar... soms ben ik zoveel bezig met huishoudelijke dingen dat ik me schuldig voel omdat ik dan onze kinderen weer minder aandacht geef. Daar zou ik ook meer tijd in moeten stoppen. En persoonlijke ontwikkeling en ontspanning moet ik ook niet vergeten.
Het toverwoord is balans. Wat is een goede balans tussen al deze dingen? Hoe verdeel ik mijn tijd daartussen, zonder iets tekort te doen? De komende tijd wil ik me daar toch wat meer in verdiepen. Welke keuzes maak ik, welke dingen vind ik belangrijk genoeg om daar tijd in te stoppen en welke juist niet?
Zijn jullie tevreden met hoe je de tijd verdeelt? Of zijn er zaken waar je eigenlijk wel meer tijd in mag stoppen, maar dat niet doet (of denkt dat je daar geen tijd voor hebt?)
donderdag 14 december 2017
(koop)zegels
Ik koop al heel lang koopzegels, ik geloof dat ik dat al deed als student, terwijl ik toen zelfs af en toe rood stond. Op papier is dat tenminste wel slimmer, want met koopzegels haal je vele malen meer rendement op dan wat je moet betalen aan roodstand op je betaalrekening. Mits je wel genoeg boodschappen doet en koopzegels koopt uiteraard, maar met twee volle AH boekjes per jaar ben je er al.
Huh? Dat klopt toch niet, want je krijgt toch maar 6% rente op zo'n boekje? Dat hoor ik heel erg vaak. Maar de rente die je krijgt op zo'n boekje is niet te vergelijken met een jaarlijkse rente die je op je spaarrekening krijgt.
Als je op 1 januari 49 euro op je spaarrekening zet, dan krijg je bij een rente van 0,5% (het is triest ja) 25 cent rente aan het eind van het jaar.
Zet je op 1 januari 49 euro opzij voor koopzegels (van de AH, dat is de enige winkel waar ik dan mee bekend ben) en je levert op 31 maart een vol boekje in, krijg je 3 euro. Diezelfde 49 euro gebruik je dan vanaf 1 april om weer koopzegels te kopen en op 1 juli heb je dan maar liefst 6 euro. Bij 4 volle boekjes in een jaar levert je dat dus 12 euro op. Dan heeft die 49 euro maar liefst bijna 25% rente gehad. Investeren in een zegelboekje levert dus echt veel meer rendement op dan investeren in je spaarrekening.
Maar (haha die maar is er altijd) daar zitten wel wat voorwaarden aan verbonden.
- koop je in een heel jaar wel 4 boekjes vol koopzegels, maar lever je ze alle 4 pas eind van het jaar in, dan is je rendement veel kleiner, want dan is je inleg geen 49 euro, maar 196 en krijg je idd 6% rente
- ben je slordig en 'vergeet' je de koopzegels weleens bij de kassa, of was je ze per ongeluk mee in je broekzak, of raak je ze kwijt, of gebruiken je kinderen ze als knutselstickers of of of, dan gaat het uiteraard ook niet op
- je kunt ook telkens maar maximaal 49 euro investeren. Meer kan wel, maar dat levert geen extra rendement op, je krijgt ook geen rente op rente. Dus snel rijk zul je er niet van worden (helaas ;) ).
Dus: In tegenstelling tot zaken als Euroclix waar je eigenlijk zo lang mogelijk moet doorsparen om meer rendement te krijgen moet je bij koopzegelboekjes zo snel mogelijk je geld innen, dat levert het het meeste rendement op.
Huh? Dat klopt toch niet, want je krijgt toch maar 6% rente op zo'n boekje? Dat hoor ik heel erg vaak. Maar de rente die je krijgt op zo'n boekje is niet te vergelijken met een jaarlijkse rente die je op je spaarrekening krijgt.
Als je op 1 januari 49 euro op je spaarrekening zet, dan krijg je bij een rente van 0,5% (het is triest ja) 25 cent rente aan het eind van het jaar.
Zet je op 1 januari 49 euro opzij voor koopzegels (van de AH, dat is de enige winkel waar ik dan mee bekend ben) en je levert op 31 maart een vol boekje in, krijg je 3 euro. Diezelfde 49 euro gebruik je dan vanaf 1 april om weer koopzegels te kopen en op 1 juli heb je dan maar liefst 6 euro. Bij 4 volle boekjes in een jaar levert je dat dus 12 euro op. Dan heeft die 49 euro maar liefst bijna 25% rente gehad. Investeren in een zegelboekje levert dus echt veel meer rendement op dan investeren in je spaarrekening.
Maar (haha die maar is er altijd) daar zitten wel wat voorwaarden aan verbonden.
- koop je in een heel jaar wel 4 boekjes vol koopzegels, maar lever je ze alle 4 pas eind van het jaar in, dan is je rendement veel kleiner, want dan is je inleg geen 49 euro, maar 196 en krijg je idd 6% rente
- ben je slordig en 'vergeet' je de koopzegels weleens bij de kassa, of was je ze per ongeluk mee in je broekzak, of raak je ze kwijt, of gebruiken je kinderen ze als knutselstickers of of of, dan gaat het uiteraard ook niet op
- je kunt ook telkens maar maximaal 49 euro investeren. Meer kan wel, maar dat levert geen extra rendement op, je krijgt ook geen rente op rente. Dus snel rijk zul je er niet van worden (helaas ;) ).
Dus: In tegenstelling tot zaken als Euroclix waar je eigenlijk zo lang mogelijk moet doorsparen om meer rendement te krijgen moet je bij koopzegelboekjes zo snel mogelijk je geld innen, dat levert het het meeste rendement op.
Abonneren op:
Posts (Atom)