maandag 12 oktober 2015

De wachtkamer

Ik heb een hekel aan de wachtkamer. En dan maakt het mij niet uit of het de wachtkamer van de huisarts, de tandarts, het ziekenhuis of de verloskundige is. Ook al is het bij de verloskundige wel wat anders, omdat veel vrouwen daar uiteraard komen voor iets fijns. Toch hangt er meestal een soort spanning in de lucht. Stel dat het niet goed is, dan....
Bij de huisarts vind ik de wachtkamer vreselijk. Meestal is het er vol en dan heerst er vaak een grafstemming, door de doodse stilte die er heerst. En om dan met iemand een gezellig babbeltje te maken, dat is niet mijn ding. Vragen waarom iemand bij de dokter zit vind ik echt not done, maar om een praatje te maken over het weer voelt ook weer heel raar. Als ik er moet komen dan neem ik regelmatig een kind mee. Meestal omdat dat kind dan naar de dokter moet, maar ook als ik zelf moet, dan neem ik liever een kind mee (mits het uiteraard niet al te ernstig is) zodat de stilte in de wachtkamer een beetje teniet wordt gedaan door een spelend kind.

Vanmiddag moest ik ook even naar de dokter, een vitaminespuit halen in verband met mijn zwangerschap. Ik had jongste dochter mee, mijn steun en toeverlaat 'doet het niet pijn mama? Ik geef er straks wel een kusje op, goed?' heerlijk :-).
Dit keer was het heel rustig in de wachtkamer, vlak voor mij ging een man zitten in de verder lege wachtkamer en hij had overduidelijk wel behoefte aan een praatje. Het begon met dat het zo rustig was, waarop ik zei dat het dan te hopen was dat er dan niet veel zieken waren. Toen vroeg hij me of ik voor mezelf moest of voor mijn dochter. Dat vond ik wel een vreemde vraag, dus antwoordde ik dat het in verband met een zwangerschap het niet erg is om naar een dokter te gaan. Hij haastte zich om te zeggen dat hij ook niet ziek was, alleen had hij last van een schimmelinfectie op een plaats, die ik liever niet had geweten. Gelukkig kwamen er toen nog een paar mensen binnen, waardoor het weer 'vertrouwd' stil werd in de wachtkamer. Heerlijk haha! De volgende keer ook maar geen praatje over hoe rustig of hoe druk het wel is. Op sommige informatie zit ik nooit te wachten!

Hebben jullie ook een hekel aan de wachtkamer, of maak je wel gezellig met iedereen een praatje?

6 opmerkingen:

  1. Wat raar zeg dat die man zoiets privé vertelde. Ik maakte het al mee dat de wachtenden begonnen te roddelen over de dokter of over de patiënt die net voor hen binnen ging. Ik voel me dan altijd erg ongemakkelijk. Ik vind dat roddelen in de wachtzaal ook ongepast.
    Ik ben sowieso vrij introvert tegen mensen die ik niet ken, ik knik dus meestal gewoon goeiedag tegen de mensen in de wachtzaal en verder wacht ik zwijgend mijn beurt af.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Oh roddelen dat kan ook echt niet, dat is pas lelijk. Behalve die ene keer dan dat ik ruim een uur moest wachten op de huisarts en degene voor en na mij ook, dan is het wel fijn om wat solidariteit te voelen met anderen die ook zo lang moesten wachten. Maar ook wel weer goed om te relativeren dat je zelf van een kleinigheidje last had terwijl de huisarts misschien wel naar een noodgeval moest.

      Verwijderen
  2. Ik neem altijd een boek mee om te lezen. Héérlijk verdiept in een verhaal en geen mens die je durft te onderbreken. Wachten in een wachtkamer vind ik (op deze manier) juist heerlijk! ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat is ook een goed idee, ik heb weleens een puzzelboekje meegenomen, maar de sfeer blijft minder leuk vind ik.

      Verwijderen
  3. Ik vind wachtkamers niet fijn omdat ze meestal bij de tandarts of huisarts horen en daar ga ik niet graag heen.

    Als een ouder iemand om een praatje verlegen zit dan babbel ik wel mee. Ik vind dat anders zo sneu.

    Huisvlijt

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Meestal neem ik mijn ereader mee, zodat ik kan lezen. Ik vind het niet erg om te wachten behalve in de wachtkamer bij de tandarts......

    BeantwoordenVerwijderen