vrijdag 29 mei 2015

Ik ben er nog!

Ja hoor, ik leef nog, ook al heb ik dit blog de laatste tijd behoorlijk verwaarloosd. Via bloglovin houd ik activiteiten en schrijfsels op andere blogs aardig bij, maar op de een of andere manier kan ik mij er niet toe zetten om zelf te reageren of hier stukjes te schrijven. Dat komt vast wel weer, want op de een of andere manier kan ik ook niet zonder. Het is toch min of meer een stok achter de deur die ik af en toe zeker kan gebruiken.
Inmiddels is er hier wel het een en ander gebeurd en de meeste impact heeft toch wel de zwangerschap van een vierde kindje. Met mij gaat het gelukkig erg goed, en met mijn buik nog beter. Dat had van mij niet zo snel hoeven te gaan, maar er is gelukkig een goede reden voor. Wij zijn er in elk geval heel erg blij mee en God er dankbaar voor. Maar vanuit mijn omgeving krijg ik soms niet eens een reactie of een felicitatie, soms alleen de vraag of we er wel blij mee zijn. Uhm.... Familie en goede vrienden reageerden wel heel positief, maar buren en (vage) kennissen hebben blijkbaar wel wat vraagtekens bij deze zwangerschap. Ach, ik probeer me maar niet te verdedigen of me er wat van aan te trekken, maar het valt mij toch wel tegen.

Ik ben dan vooral nieuwsgierig waarom ze dan zo (niet) reageren. Vinden ze ons geen goede ouders? Zijn ze jaloers? Zijn ze bang dat wij veel hulp nodig zullen hebben en daarbij op hen een beroep doen? Ik ben bang dat het vooral door de huidige maatschappij komt. Bijna iedereen is hier (noodgedwongen) tweeverdiener, elk kind moet natuurlijk naar zwemles, op een sport, een muziekinstrument leren spelen, het liefst ook nog naar een aantal feestjes en schoolactiviteiten etc. En met vier kinderen is dat gewoon een stuk lastiger te realiseren dan met twee kinderen. Maar dan nog is het niet onmogelijk. Ik krijg wel hoe langer hoe meer een hekel aan de druk die anderen je kunnen of willen opleggen. En die ze ook zichzelf (willen) opleggen.
Momenteel hebben wij gelukkig vooral veel rust in huis met weinig verplichtingen. Ook sociaal verplichten wij ons niet zo snel. Dat geeft rust, vooral doordat we niet veel moeten, maar vooral veel dingen doen die we willen. En dat zouden meer mensen moeten doen denk ik. En dan kan het best zijn dat dat een vierde kindje is :-)

8 opmerkingen:

  1. Van harte gefeliciteerd met je zwangerschap. Geniet ervan.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Proficiat met je zwangerschap! Blij iets van je te horen :-)
    Trek je maar niet teveel aan van die reacties. Ik had dat ook toen ik op mijn 38ste zwanger was van ons derde kindje. Niemand had dat blijkbaar nog verwacht, want onze twee oudsten waren toen al 8 en 12 jaar. Het paste blijkbaar niet in het plaatje...
    En over die druk... ik volg je helemaal hoor. Ik denk er precies zo over.
    Ik wens je een zorgeloze zwangerschap toe en een prachtig vierde kindje binnenkort.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik ben zelf een 'vierde kindje'. Heb het altijd fijn gevonden om er drie boven me te hebben! Elke leven is een gift. Zeker voor het persoontje zelf. Gewoon rustig reageren op mensen die niet zo blij met je kunnen zijn.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat leuk voor jullie! Van harte gefeliciteerd!! Helaas hoor je het heel vaak dat mensen niet leuk reageren. 2 kindjes is de norm en wat daarvan afwijkt word als raar gezien en men kan zich niet voorstellen dat het gewenst is... Echt heel triest :( Maar ik denk niet dat ze jullie slechte ouders vinden, alleen kunnen mensen zich gewoon niet voorstellen dat het leuk is om het zo druk te hebben, denk ik ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Hartelijk gefeliciteerd met je zwangerschap! Ontzettend leuk en ook bij de vierde een groot wonder. Wanneer ben je uitgerekend?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Begin december, dus ik heb nog een half jaar te gaan!

      Verwijderen
  6. gefeliciteerd ! Het blijft bijzonder zo'n mensje in wording. Fijn dat jij dat weer mee mag maken en er van kan genieten!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Bedankt allemaal! Het is weer heel bijzonder om mee te mogen maken. Zo ervaren we het zelf ook, als een gift :-)

    BeantwoordenVerwijderen