maandag 24 augustus 2015

Gastvrijheid

Ik vind gastvrijheid best wel belangrijk. Ik zou best graag een huis willen hebben waar mensen graag zouden komen en dat ook doen. En geloof me, iedereen is hier ook welkom. Er is slechts één ding waar ik dan met enige regelmaat tegenaan loop en dat is dat ik niet een huishoudwonder en poetswonder ben. Het is wel eens voorgekomen dat er zoveel speelgoed op de banken lag dat ik niet eens een fatsoenlijke zitplaats kon aanbieden. Onze kinderen vinden het namelijk leuk om een bank om te toveren tot boot waarmee ze op vakantie gaan en dan ook alles, maar dan ook alles 'moeten' meenemen. En mensen uitnodigen voor een bakje koffie terwijl ik weet dat de wc echt echt echt heel nodig geschrobd moet worden is ook niet zo'n aanlokkelijk idee.
Momenteel is het in mijn energieloze staat wat dat betreft vreselijk. Alles heeft een achterstand en de ergste dingen houden we wel bij, maar het lukt gewoon niet om met drie kinderen erbij alles opgeruimd en schoon te houden. Ondertussen ben ik er wel redelijk laconiek onder geworden. Ik moest wel anders werd ik helemaal gek. Maar dat dingetje van bezoek en gastvrijheid... dat blijft.

Toen las ik een stuk uit een boekje en dat wil ik ook even met jullie delen, wat mij aan het denken zette.
'Je huis openstellen voor anderen, is een geweldig talenten een verwaarloosde discipline. Alleen vergeten we de werkelijke bedoeling van gastvrijheid vaak. Het achterliggende idee is dat vrienden, familie, verwonde en vermoeide mensen naar jouw huis komen en er geholpen en verfrist weer weggaan. Gastvrijheid draait echter maar al te vaak uit op een zenuwslopende ervaring voor zowel de gastheer en gastvrouw als de gasten. In plaats van gasten op hun gemak te stellen, zetten we hen op voorhand al op het verkeerde been door ongevraagd te melden hoe 'eenvoudig' het eten is, wat een rommel het is en dat het gedrag van de kinderen ons spijt. We fokken onszelf op en raken waanzinnig druk op de verkeerde manieren, omdat we het belangrijker vinden om goed over te komen dan om goed te doen. Dus in plaats van onze gasten te bemoedigen, gaan zij zich verplicht voelen om ons te bemoedigen, door ons voortdurend te verzekeren dat alles in orde is. Het openstellen van je huis kost tijd, maar hoeft niet je leven te gaan bepalen.' (Uit 'veel te druk' door Kevin DeYoung)

Bij deze dus ga ik me niet meer verontschuldigen voor rommel en viezigheid en voor het gedrag van onze kinderen. Relaxed!!! Hihi ik ben heel benieuwd of ik dat überhaupt wel kan, maar ik vind het een goed streven. Er zijn belangrijker zaken om me druk over te maken... Dat je het even weet als je hier op de bel drukt voor een bakje koffie. Wees welkom :-)

6 opmerkingen:

  1. Mooi stukje en helemaal waar. Ik betrap mezelf er ook steeds op dat alles in orde moet zijn als er aangekondigd bezoek komt, en bij onverwachts bezoek begin ik me te verontschuldigen voor de rommel...
    Dat je huis nooit spik en span is met drie kleine kinderen is heel normaal, het zou eerder raar zijn moest het wel zo zijn. Bij mij lukt het nu al iets beter om de rommel de baas te blijven, maar mijn kinderen zijn ook al een pak ouder (16,12 en 4) dan de jouwe. Toch is het hier vaak ook nog net alsof er een bom ontploft is hoor, vooral in de vakantie. Maar ach, een huis dient toch om in geleefd te worden.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Helemaal waar, verontschuldigen hoeft absoluut niet. Het is tenslotte jouw huis.
    Toch......zelf heb ik wel ondervonden dat je je stukken prettiger voelt als je de belangrijkste ruimtes, zoals de wc en keuken een beetje opgeruimd en schoon houdt. Ook voor jezelf is het fijn en als jij je in je hoofd 'goed' voelt, zal dit je energiegevoel ten goede komen.
    Wat kost het nou aan tijd om de wc, badkamer en je aanrecht regelmatig bij te houden? En als je het met z'n beiden doet, is het helemaal zo klaar.
    Denk trouwens dat mensen er heus wel begrip voor hebben dat er (veel) speelgoed ligt, er wonen tenslotte kinderen in jouw huis. Samen opruimen aan het einde van de dag helpt ook, zo ondervind ik wekelijks als ik op mijn kleinzoon pas.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat een mooi stukje, en helemaal waar! Dit ga ik onthouden ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik geef je groot gelijk. Zelf heb ik geen kinderen en daardoor geen rondslingerend speelgoed, maar als ik ergens kom, vind ik speelgoed juist wel gezellig. Leuk toch als er een tent/hut staat, als er autootjes liggen of als er gekleurd of geknutseld wordt? Je kunt moeilijk je kinderen op de bank vastplakken als je visite krijgt... Ik beloof je dat ik over de 'troep' heen stap als ik een bakkie koffie kom doen. En o ja, mogen je kinderen dan kleien, dat vind ik zelf ook zo leuk...#meespelen

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Mooie eye-opener zeg! Ik word soms zelfs wel een beetje moe inderdaad van die mensen die maar blijven zeggen hoe vies en rommelig het bij hen is.

    Als ik bezoek krijg dan zorg ik dat de keuken en de wc in ieder geval goed schoon zijn. En de gang. De rest zien ze toch niet.

    Huisvlijt

    BeantwoordenVerwijderen