Bedankt voor jullie lieve reacties! Die doen me goed :-) Ik denk dat jullie gelijk hebben. Het is niet erg om hulp aan te nemen, maar praktijk en theorie zijn verschillend. En het accepteren dat is een leerproces waar ik af en toe heel ver in ben. Zo verwacht ik binnen een uurtje hier wat hulptroepen op de stoep. En ik heb al een lijstje liggen wat er kan gebeuren. Want ik zit weer eens uitgeteld op de bank. Het moment dat 's morgens iedereen de deur uit is ervaar ik als de finish van een halve marathon (denk ik, want gelopen heb ik er nog nooit één). Beentjes omhoog en loslaten maar...
Mijn haakprojectje heb ik inmiddels opgestart. Ik ben toch maar gegaan voor garen van de wibra, zo'n grote doorzetter ben ik nou ook weer niet en ik heb boven in mijn kast nogal wat halve haakwerkjes liggen waarvan ik nu het patroon niet meer weet en ook niet meer weet welke haaknaald ik gebruikte. Oftewel goed om weer uit te halen of zo iets :). Bij een goede wolwinkel zou ik ruim 60 euro kwijt zijn aan wol om mijn poncho te maken en dat vond ik net iets te veel geld om boven onaf in de kast te laten liggen. Nu was ik tien euro kwijt en zelfs dat is voldoende motivatie om het ook maar af te maken. Uiteraard met verschillende kleurtjes waardoor ik nu al zo'n honderd loshangende draadjes heb die nog weggewerkt moeten worden. Daar heb ik nog niet zo heel veel zin in eerlijk gezegd... Straks maar aan mijn 'hulptroepen' vragen hoe ik dat het beste kan aanpakken. Met al die halfgemaakte haakwerken boven in de kast heb ik met afwerken niet zo veel ervaring haha.
Maar zoals het er nu naar uitziet krijg ik het wel ruim voor de bevalling af, fijn om toch een doel te hebben nu ik verder niet zo heel veel kan.
Gezellig een poncho haken! Welke kleuren gebruik je? Ik vind haken altijd een rustgevend werkje.
BeantwoordenVerwijderenHuisvlijt