Vreselijk wat er gisteren gebeurde in Parijs. Ik kan er met mijn hoofd niet bij dat er mensen zijn die zomaar in koelen bloede andere mensen kunnen neerschieten. Zij hebben vast voor hun gevoel een heel goede daad gedaan voor hun geloof, maar ik denk dat een goed gevoel zulke dingen absoluut niet rechtvaardigt. Sterker nog, ik denk dat het hun geloof eerder schade brengt dan dat het goed uitwerkt.
Overal worden protesten georganiseerd. En dat vind ik een beetje dubbel. Ik snap dat mensen bang worden als er zulke dingen gebeuren. Helemaal als het zo dichtbij komt. De volgende keer is het misschien in Nederland, in je eigen woonplaats. Dat maakt het zo beangstigend, dat je daartegen in protest wilt komen. Ik wil het ook niet, ik wil ook gewoon veilig ergens kunnen wonen en leven.
Aan de andere kant vind ik het ook wel weer een beetje overdreven. Met protesten breng je extremisten niet tot staan, bovendien kan het zijn dat extreemrechts weer gevoed wordt en of we daarmee beter af zijn vraag ik me af. En daarnaast, het is echt gruwelijk wat er gebeurd is, maar dat soort dingen gebeuren ergens anders ook. En vaker ook. Neem alleen al de situaties in het midden oosten, in Syrië en Oekraïne. We horen het op het journaal, we vinden het erg, maar na een half uur zijn we het weer vergeten en gaan we verder met ons leven. Natuurlijk kun je niet al het leed van de wereld aantrekken en dat hoeft ook helemaal niet. En het is ook wel logisch dat het je meer raakt als het dichterbij komt.
Maar is het echt meeleven met de slachtoffers? Medeleven met de nabestaanden, of is het vooral angst en het protest dat het toch alsjeblieft nooit mij en mijn familie en vrienden mag gebeuren? Dat je zelf vrij wilt zijn om de mening te hebben die je wilt en die kunnen uiten wanneer je wilt? Ik denk dan dat het toch veel fijner is om in rust en vrede met elkaar te kunnen samenleven, dan dat je per se alles moet kunnen zeggen wat je wilt? Ook in je spreken en schrijven kun je toch best rekening houden met je medemens en als bepaalde cartoons niet gewaardeerd worden door bepaalde groepen, dan hoef je die toch niet te gaan plaatsen? Ik denk dat dat de meest simpele oplossing zou zijn. Maar daar denkt vast niet iedereen zo over. En in de praktijk waarschijnlijk ook lastig om helemaal goed uit te voeren, want iedereen heeft weer een andere smaak en een andere mening en om overal rekening mee te gaan houden is onmogelijk.
Wat dat betreft is het wel eens jammer dat er zoveel onze huiskamer binnenkomt via de (social) media. Als je iets niet weet hoef je er ook geen mening over te hebben en focus je meer op de problemen in je eigen buurt, waar je misschien wel wat aan kunt gaan doen.
Ach ja, ik heb ook maar een mening ;-)
Je hebt helemaal gelijk, ik denk er net zo over. Het is alleen zo jammer dat de nuance helemaal verdwijnt als zoiets gebeurt en de meningen steeds harder worden uitgeschreeuwt. Lekker anoniem het web op.
BeantwoordenVerwijderenIk denk dat al die protesten grotendeels uit angst voor eigen gevaar zijn, maar tevens om aan te geven dat het eens moet ophouden met - in dit geval - deze zinloze moordpartijen. Zelf doe ik er niet aan mee, ook niet aan die hyperige Facebookacties, want ik houd niet van collectief rouwbetoon op dit soort media.
BeantwoordenVerwijderenPolitieke cartoons zijn satirisch, worden gemaakt om mensen een spiegel voor te houden en hebben niet als opzet te beledigen. Dat ontgaat helaas een grote groep mensen, vooral fundamentalistische gelovigen, van welke godsdienst dan ook.
Ik kijk geen nieuws en dat blijf ik ook maar doen, denk ik.... Daardoor ontgaat me een hoop en dat vind ik meestal wel rustig.
BeantwoordenVerwijderenIk had het er gisteren met Sander over dat ik bang was dat het naar Nederland zou overwaaien en toen zei hij: dat is allang zo... Wat dacht je van de hofstadgroep? En de moord op Theo van Gogh.... En toch heb ik daar in mijn persoonlijke leven weinig "last" van gehad, maar tegenwoordig wordt alles nog veel meer opgeblazen en wordt er nog veel meer angst opgewekt door krantenkoppen dan vroeger het geval was.
Net als met die MH17 ramp, toen werd er ook in de kranten gekopt dat de derde wereldoorlog zou uitbreken door die ramp. En dat is ook niet gebeurt (tenzij ik dat heb gemist doordat ik geen kranten lees?? :P )
Geen nieuws kijken of krant lezen lijkt mij persoonlijk niet de oplossing, dat is je 'kop in het zand steken'. Het werkelijke leven gaat intussen gewoon door. Je kunt beter op de hoogte blijven van wat er zich afspeelt in de samenleving en je er (misschien) proberen tegen te wapenen. Raar laatste woord in dit verband, figuurlijk wapenen dus.
VerwijderenKijk ook geen nieuws, en ik zag het gisterenavond 'pas'. Dat is geen kwestie van kop in het zand steken. Ik hoef niet alles te weten. Het maakt me onrustig, boos en verdrietig. Ik weet toch wel dat er van alles gebeurt. En als de narigheid me echt in mijn persoonlijke leven raakt, dan is er vermoedelijk weinig dat ik kan doen. Ja wat dan, lief zijn voor de Russen, alvast in een burqua gaan rondlopen of bidden dat ik geen ebola krijg. (of waar worden we tegenwoordig bang voor gemaakt).
BeantwoordenVerwijderenIk háát die acties, maar ik wil geen mensen haten. Ik vind dat iedereen dingen moet kunnen benoemen maar beledigen om het beledigen... tja. Moet je niet doen maar als het gebeurt moet je dat maar lekker naast je neerleggen. Maar er zijn altijd mensen die beledigd wíllen worden. Nu zijn het de cartoons, in Pakistan zijn het de vrouwen bij wie er een paar haren van onder de hoofddoek piepen, of de lipgloss die ze dragen. Maar goed. Ik weet het ook niet. Ik hoop alleen dat liefde, of op zijn minst verdraagzaamheid, uiteindelijk overwint.